سایر زبان ها

صفحه نخست

انتخابات

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

این هفته کجا گالری‌گردی کنیم؟

گالری گردی این هفته فرصتی برای بازدید از نمایشگاه‌هایی همچون «زاستار»، «خواب‌ها»، «از پی» و «شب‌های روشن» است.

این هفته نمایشگاه‌های جدیدی در گالری‌های تهران برپاست و دو روز آخر هفته (امروز پنجشنبه ۲۴ و فردا جمعه ۲۵ خرداد) فرصت مناسبی برای بازدید از این نمایشگاه‌ها است.

گالری‌گرد‌های تهران می‌توانند نمایشگاه‌های مورد اشاره را هم در گزینه‌هایشان در نظر گیرند.

«از ارتفاع ۲۵۳۶ متری در هشت پرده» نمایشگاه انفرادی آیلار دستگیری است که جمعه ۱۸ خرداد در گالری اُ (طبقه ۲) برپا شد؛ این نمایشگاه تا دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳ برپا خواهد بود. 

در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است: «سوال اصلی هنرمند در پروسه‌ی کاریش چگونگی شکل‌گیری نقاشی به‌عنوان یک فعالیت ذهنی با متصور شدن خود و فرض کردن بیننده به‌عنوان بخشی از بدنِ نقاشی است. او برای پیدا کردن راه‌حل در طبیعت و محیط پیرامونش جستجو می‌کند تا با مشاهده، درک و برداشت شباهت و تفاوت بین بدن انسان و بدن طبیعت بتواند این تجربه را در فضا و زمان در بدن نقاشی تصور کند.

این مجموعه در دو سال و نیم گذشته براساس تصاویری از تجربه‌ی پیمایش و حضور در دشت لار برای دیدن دماوند از جبهه‌ی جنوب غربی کشیده شده است.

مسیر تاریخی‌ای رو می‌پیماییم. مسیری که قبل‌ها برای رسیدن از لواسانات به آمل می‌پیمودند. در واقع، این مسیرِ قدیم قوشخانه به پلور است که در نهایت به آمل می‌رسد. مسیر ما از پلور، شرقِ دشت و بعد در دره‌ای بین تیزکوه جنوبی در دست راست، گل زرد شمالی در دست چپ ما و رودخانه به سمت سد و دشت لار است. 

حدود هشت کیلومتر راه می‌ریم، از ارتفاع ۲۵۰۰ متر شروع می‌کنیم، تا سه هزار متر بالا می‌ریم، بعد مجدد فرود میایم و در همون ارتفاع حدود ۲۵۰۰ متری که دشت لار قرار داره مستقر می‌شیم. در مسیرمون آلاله‌های زرد که خاصِ در محل هستن، اسپرس کوهی، باریجه زرد و زنبق دماوندی بنفش رو می‌بینیم. از داخلِ دشت آسمان‌کوه رو هم دیدیم. در نهایت وقتی پای دریاچه و کنار سد لار می‌ایستیم، پشت سرمون قله چاهک و روبرومون دماوند از جبهه‌ی جنوب غربی قرار گرفتن.

ساعت ۴:۴۱‍ دقیقه‌ بعدازظهره»

«خواب‌ها» نمایشگاه انفرادی محمدعلی بنی اسدی است که در گالری اُ برپا شده است. این نمایشگاه جمعه ۱۸ خرداد ۱۴۰۳ افتتاح شد و قرار است تا دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳ ادامه داشته باشد.

در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است: «در این مجموعه، آثاری با تکنیک اکرلیک روی بوم را از این هنرمند می‌بینیم. استفاده از رنگ‌های تند و کنتراست رنگی شدید نخستین چیزی است که توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند، این در حالی است که عنصر غالب آثار، فیگور‌های انسانی در حال خواب هستند، که تراکم آنها در کنار هم و ترکیب‌بندی‌های نسبتا نامعمول آثار، از مشخصات بارز این مجموعه است. همچنین فیگور‌ها در پس‌زمینه‌ای نامتعارف و نامناسب برای خوابیدن قرار گرفته‌اند. هنرمند آگاهانه شخصیت‌هایش را چنان پرداخت کرده که با وجود دقت در تصویرکردن چهره‌ها و بدن، هویت آنها چندان مشخص نیست؛ اگر هم هست، هویتی معمول و آشنا نیست. هویتی است نه نژادی، نه جنسی و نه اجتماعی، اما هویتی‌ست انسانی. پس‌زمینه در بعضی آثار مانند تخت‌خوابی پر از رنگ با نقش‌های انتزاعی یا الهاماتی از تاریخ هنر، از سزان گرفته تا هولباین تصویر شده. همین امر امکان مشخص پنداشتن هویت مکانی را هم غیرممکن می‌سازد.

این خواب، این خستگی مفرط و همه‌گیر در نقاشی‌ها، ایده‌ی محوری آثار این مجموعه‌ی بنی‌اسدی است. هنرمند خود می‌گوید:

«برای انتخاب عنوان نمایش "خواب‌ها" تردید داشتم. همه‌ی منظور من از نقاشی با چنین موضوعی، ساختن ترکیب‌بندی‌هایی بود که کمتر به آنها پرداخته بودم و فرصتی بود برای من تا به تجربه‌های تازه‌ای که در ذهن داشتم بپردازم. اما انتخاب این نام، خواب‌ها، برای من کامل نبود و به ناگزیر عنوان انگلیسی “Exhausted Sleep” را برگزیدم، زیرا در توضیح اولین عکسی که برای نقاشی ـ از روی آن ـ انتخاب کردم این اصطلاح آمده بود و منظور مرا به درستی می‌رساند.»

تاکید هنرمند بر خواب است، چه این خواب نشانی از عدم توجه باشد و نقد شود، چه این چشم بستن تنها انتخاب این دوران باشد و ستوده شود.»

برای بازدید از طبقه اول و دوم گالری اُ باید به خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک ۱۸، طبقه‌ی دوم رفت. 

«زاستار» نمایشگاه گروهی به کیوریتوری پژمان دادخواه است که جمعه ۱۸ خرداد ۱۴۰۳ در گالری ثالث افتتاح شد؛ این نمایشگاه تا سه شنبه ۲۹ خرداد ادامه خواهد داشت.

 گالری ثالث در کریم خان زند بین ایرانشهر و ماهشهر شماره١٤٨ واقع شده است. 

«از زخم خود رویید» نمایشگاه انفرادی بهاره نوری‌زاده است که شنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۳ افتتاح شد و تا یکشنبه ۳۱ تیر ادامه خواهد داشت.گالری دوست در خیابان خرمشهر، خیابان عشقیار، خیابان چهارم، شماره ۴ واقع شده است. 

در بیانیه این نمایشگاه آمده است: «دانه برای رویش زخم می‌شود. پوسته آن شکافته می‌شود و اولین زخم نخستین جوانه است. ریشه می‌گستراند و چنگ می‌زند بر خاک... و اولین برگ زخم می‌زند بر خاک... و رویش سرآغاز گیاه است. نطفه زخم است، پوست به دور زخم کشیده می‌شود و آنرا می‌پوشاند؛ و اینچنین کودک به دیگر تبدیل می‌شود و اگر نشود خون جاری می‌شود...»

«دو گیان» نمایشگاه انفرادی سیما باقرزاده است که جمعه ۱۸ خرداد در گالری عصر برپا شد؛ این نمایشگاه تا جمعه ۱ تیر ۱۴۰۳ در میرزای شیرازی شمالی، خیابان دلاویز، پلاک ۱۸ ادامه خواهد داشت. 

در بیانیه این نمایشگاه آمده است: «سیما باقرزاده مسیرش را از دیدن و بازنمایی آغاز کرد و در مجموعه پیشین اش گیاهان آپارتمانی را با جزییات لطیفی به تصویر کشید، گیاهانی که گاه در نور و تاریکی دراماتیکی نهان و آشکار می‌شدند.

او گرچه در مجموعه اخیرش با نام «دوگیان» همچنان فرم‌های گیاهی پیشین را استفاده کرده، اما این بار بیش از هر چیز روایتگر گذر زمان و فرسایش است. در برخی آثار لایه‌های نازک کاغذ روی هم قرارگرفته و هر طراحی، چون روحی شفاف لایه زیرین را هم نمایش میدهد، فرایندی که از یک سو تاکیدی است برگذر زمان و از سوی دیگر مخاطب را با نوعی عدم قطعیت مواجه می‌کند.

مجموعه «دوگیان» نامش را از کلمه‌ای کردی به معنای دو روح و دوجان وام گرفته، کلمه‌ای که با زایش و رشد گیاهان در ارتباط است، اما گیاهان اینجا بهانه اند تا موقعیت انسانی ما در مواجه با سوال بودن یا نبودن را روایت کنند. مرکب از کاغذ نشت می‌کند و جابه جا پیدا و پنهان می‌شود و هر اثر نمایانگر لحظه‌ای است درست روی مرز وجود و عدم.

هنرمند در این مجموعه نه گیاهان که زیبایی رو به زوال و خاطره‌ی سرسبزیشان را نمایش می‌دهد، تجربه‌ای فلسفی از بودن و پس آن فراموشی و محو شدن.

آوین فرهادی خرداد ۱۴۰۳»

«فیل در تاریکی» عنوان نمایشگاه گروهی نقاشی به کیوریتوری «مولود عظیم پور» است که از ۲۵ خرداد تا ششم تیرماه در گالری سیحون برپا می‌شود.

 مولود عظیم پور کیوریتور این نمایشگاه است. در این نمایشگاه ۱۲ اثر از هشت هنرمند نقاش در معرض دید مخاطبان هنر‌های تجسمی قرار می‌گیرد. 

در استیمنت این نمایشگاه آمده است: «پیوستگی بیان و نوعی استمرار بصری، از نمود‌های مدرنیسم ایرانی است. پیل در تاریکی فارق از این ویژگی نیست. یعنی از ابتدای راه تا به انتهای آن جریان به همین منوال است. هیچ کس زاغچه‌ای را سر یک مزرعه جدی نگرفت. سهراب سپهری این مجموعه درکی از جهانی که فقط قادر به دیدن آن در محدوده‌ی دید خود هستیم و بر کل آن احاطه‌ای نداریم پیش روی ما قرار می‌دهد. نگاهی سحرانگیز در عالم معنا که می‌تواند از هر نقطه آغاز شود. ترکیب در این آثار، بازی نور و سایه، رنگ‌ها، خط‌ها، و تمام عناصر که جایگاهی خاص در اثر دارند. از نگاه مخاطب مهمترین کیفیتی که در تجزیه و تحلیل این آثار مشهود است جلوه مدرنیستی آنهاست، درک و تحلیل تصاویر این مجموعه عملکرد‌های هنرمندان در لایه‌های مختلفی از شناخت اثر میسر می‌باشد. در برداشت اول، این آثار را می‌توان آثاری پنداشت که برآنند تا بر مبنای قواعد ساختاری نقاشانه تابلو‌هایی زیبا و دلپذیر ارائه نمایند. در لایه‌های عمیق‌تر تداعی معانی در ترکیب‌بندی و عناصر آنها نمایان است.»

نمایشگاه فیل در تاریکی از ۲۵ خردادماه تا ششم تیرماه در گالری سیحون واقع در خیابان وزراء، کوچه چهارم، شماره ۱۱ برپاست.

برچسب ها: گالری ، نمایشگاه
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.