حسین اکبری گفت: شاهد این مدعا بسته بودن سد «رودشتین» است که تنها ۸۵ کیلومتر با تالاب فاصله دارد و این نشان می‌دهد که حتی وقتی آب هم در بستر زاینده‌رود برای کشاورزان شرق استان جریان داشته باشد، بازهم آبی به تالاب گاوخونی راه پیدا نمی‌کند.
وی ادامه داد: این تکلیفی است که از سمت وزارت نیرو محقق نشده است.
اکبری تاکید کرد: مطالعات دانشگاهی بر اساس حاکمیت شرایط خشکسالی، نرمال و ترسالی حداقل نیاز آبی تالاب گاوخونی و رودخانه زاینده رود را مشخص کرده است و بر اساس این مطالعات، در شرایط خشکسالی هم امکان تامین حدود ۸۰ میلیون مترمکعب آب برای تالاب گاوخونی وجود دارد.
وی افزود: با علمِ بر شرایط خشکسالی و کمبود منابع آبی، حق زاینده‌رود و تالاب گاوخونی توسط وزارت نیرو نادیده گرفته می شود.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی اداره کل حفاظت محیط زیست اصفهان تصریح کرد: متناسب با شرایط خشکسالی و ترسالی حقابه‌های کاربری‌های مختلف تغییر می‌کند اما تاسف اینجاست که در شرایط خشکسالی به استثنای حقابه محیط زیست، حقابه سایر کاربری‌ها حذف نمی‌شود.
وی گفت: همچنین حداقل نیاز آبی تالاب در شرایط عادی بارش‌ها، ۱۷۶ میلیون مترمکعب در سال برآورد شده است؛ به این معنا که در رودخانه زاینده‌رود باید جریان حداقلیِ پنج و نیم مترمکعب بر ثانیه در طول سال برقرار باشد که میزان ۱۷۶ میلیون مترمکعب تامین شود.
اکبری تصریح کرد: برای تحقق این موضوع، لازم است در زاینده‌رود، جریان دائمی و حداقلی برقرار باشد تا در ایستگاه «شاخ کنار» و ورودی تالاب گاوخونی، پنج و نیم مترمکعب آب بر ثانیه داشته باشیم.
به گفته وی، برای دریافت پنج و نیم مترمکعب آب بر ثانیه در ایستگاه شاخ کنار، باید آب بیشتری از سد زاینده‌رود رها شود و از شهر اصفهان بگذرد تا بتوان به این واسطه پنج و نیم مترمکعب آب در تالاب گاوخونی تحویل داد.
معاون محیط زیست طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست اصفهان گفت: طبق مطالعات مرکز تحقیقات راه و شهرسازی حداقل دِبی جریان آبِ ثابت در زاینده‌رود باید ۱۵ مترمکعب بر ثانیه باشد و چنین میزان آبی باید جریان داشته باشد و در مسیر هم برداشتی انجام نشود تا پنج و نیم مترمکعب آب بر ثانیه در ایستگاه شاخ کنار تحویل تالاب گاوخونی داده شود.
وی تصریح کرد: حدود ۱۰ مترمکعب از این میزان آب ممکن است در پایین دست برداشت شود یا در طول زمین به جسم زمین برود و به تالاب گاوخونی نرسد.
منبع: ایرنا