انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
خدا همه مارا به راه راست هدایت کنه و گناهانیکه خواسته ونا خواسته انجام داده ایم به بزرگی خودش ما را ببخشه و همه ما را عاقبت بخیر کنه الهی آمین
حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی و مدیر موسسه منبر آسمانی درمورد اهمیت زیارتنامه حضرت معصومه سلام الله علیها بیان کرد: در آخر زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها دعایی است که همه ما روزانه چند بار این دعا را برای خودمان و اطرافیانمان می‌خوانیم و دعا می‌کنیم و از خدا استجابت چنین دعایی را می‌طلبیم.
در آخر زیارت می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَخْتِمَ لِی بِالسَّعَادَةِ فَلَا تَسْلُبْ مِنِّی مَا أَنَا فِیهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیم؛» «خدایا به ما حُسن عاقبت عطا فرما و ایمان، سلامت و تقواى مرا نگیر.»
اول سوالی که پیش می‌آید این است که معنای عاقبت به خیری یعنی چه؟ و چقدر اهمیت دارد؟ و چه کسانی عاقبت به خیر می‌شوند؟ و چه عواملی باعث عاقبت به خیری و چه عواملی سبب عاقبت به شری می‌شوند تا انسان مختار با توجه به این نکات و این عوامل در راه عاقبت به خیری حرکت و از راه عاقبت به شری دور شود.
اهمیت عاقبت به خیری
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: در کتاب اصول کافى روایاتى تحت عنوان «باب المُعارین» به چشم مىخورند «مُعار» به کسانى گفته مىشود که ایمانشان عاریهاى است و در لحظه مرگ آن را رها کرده‌اند و از دست مىدهند و بدون ایمان از دنیا مىروند. به درستى که بندهاى هست که صبح مىکند و مؤمن است و شام مىکند و کافر است و صبح مىکند و کافر است و شام مىکند و مؤمن است.
در قرآن کریم مىخوانیم: افرادى بعد از ایمان آوردن، کافر مىشوند: «آمنوا ثمّ کَفَروا» و در قرآن کریم و فقه اسلامى بحث ارتداد مطرح شده و معناى آن هم، برگشت از ایمان و گراییدن به کفر است.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی درمورد بدعاقبتی گفت: یکى از نمونههاى بدعاقبتى که در قرآن کریم، حدود پانزده مرتبه به آن اشاره شده، آن جاست که ابلیس به آدم سجده نکرد؛ با آنکه به فرموده حضرت علی علیه السلام، شیطان شش هزار سال عبادت کرد که معلوم نیست مراد سال‌هاى دنیایى (۳۶۵ روز) است یا سال‌هاى اخروى که هر روزش مساوى با پنجاه هزار سال است. چنان‌که قرآن مىفرمایند: یک روز قیامت مساوى با پنجاه هزارسال است.
این کارشناس مذهبی مطرح کرد: «زبیر» یکى از رجال برجسته اسلام بود. او در یارى پیامبر صلى الله علیه و آله و جهاد فى سبیل اللّه سهمى به سزا داشت. در یکى از جنگها شمشیرش شکست، پیامبر صلى الله علیه و آله بلافاصله چوبى را برداشت و به دو طرف آن دست کشید، با عنایت خداوند متعال تبدیل به شمشیرى شد و آن را به زبیر سپرد. زبیر، این وسیله را در راه اسلام پیش برد و در زمینه اهداف رسالت، رشادتها به خرج داد.
مىگویند بهترین دفاع کنندگان از اسلام چهار نفر بودند: حضرت على بن ابى طالب علیه‌السلام، زبیر بن العوام، ابودجانه انصارى، سلمان فارسى.
زبیر یکى از چند نفرى بود که بعد از وفات پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله، دعوت امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام را براى دفاع از حق، بدون قید و شرط قبول کرد.
زبیر از چهار نفرى بود که حضرت على علیه السلام پس از وفات نبى اکرم صلى الله علیه و آله در دفاع از حق، نفر پنجمى براى آن نیافت، سه نفر دیگر سلمان و ابوذر و مقداد بودند.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی ادامه داد: زبیر در روز شورا، حق خود را به امام على علیه السلام واگذار کرد و خودش هم مصمّم بود با امام علیه السلام بیعت کند. او از افرادى بود که دختر پیامبر بزرگ اسلام سلام الله علیها وصیت کردند، باید از افرادى باشد که در مراسم تشییع من شرکت کند!
حضرت على علیه السلام در نامهاى به اصحابشان نوشتند: زبیر یکى از شجاعترین افراد امّت است. اما با آن همه کرامت وفضیلت، با آن همه شجاعت و رشادت زحماتى که در راه اسلام و خاندان پیامبر اکرم (ص) کشید، در پایان کار دچار جاهطلبى شد و این مسئله او را از مدار حق خارج کرد و به دشمنى با بهترین خلق خداوند متعال واداشت.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: او عاقبت، با فریب معاویه و تشویق عایشه به گمراه کردن مردم بصره و سایر شهر‌ها برخاست و چندین هزار نفر را علیه امیرمؤمنان علیه السلام که مىرفتند فرهنگ اصیل اسلام را پس از مدتها به مسیر اصلى برگردانند، تحریک کرد.
مدتى، آن امام بزرگوار علیه السلام را در میدان جنگ «جمل» به دفع دشمن گرفتار کرد و زبیر در میدان جنگ جمل خون هزاران بیگناه را به هدر داد و مزاحمت سختى براى دولت حق به وجود آورد و بدون این که از این آشوب کمترین بهره مادى و دنیایى ببرد؛ در بیابانى به دست مردى به قتل رسید و آن چنان به سوء عاقبت گرفتار شد که در کتب اسلامى از او به عنوان فردى از پیشوایان ضلالت و کفر نامبرده مىشود.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: شیطان با آن عظمتش و عبادتش عاقبت بخیر نشد، دیگر چه برسد به من و شما با این عبادات و نیات دست و پا شکسته. خیلی باید مراقب باشیم تا مثل شیطان زمین نخوریم که اگر زمین خوردیم یک عمر اعمالمان از بین می‌رود و روز قیامت شرمنده خواهیم شد.
چه عواملی باعث عاقبت به خیری می‌شوند؟
این کارشناس مذهبی یادآور شد: در یک قاعده کلی، بزرگ‌ترین عامل عاقبت به خیری هر انسانی این است که ضعف‌های خود را جبران کند و جلوی گناهان را در زندگی خویش بگیرد چرا که اصلی‌ترین عامل بدبختی و عاقبت به شرّی گناهان هستند. به این جهت، در قرآن کریم اصلی‌ترین عامل عاقبت به خیری را تقوا می‌دانند.
خبرنگار: فاطیما میرزایی