سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

شیوه واکنش به نشانه‌های هشدار دهنده خودکشی

گاهی ممکن است برخی از اطرافیان ما به دلیل مشکلاتی که برایشان لاینحل به نظر می‌آید افکار خودکشی را در سر بپرورانند و درباره این موضوع با ما صحبت کنند.

بسیاری از افرادی که دست به خودکشی می‌زنند، پیش از اقدام علائم و نشانه‌های هشداردهنده‌ای بروز می‌دهند که شناسایی آنها به شما امکان می‌دهد با کمک به این افراد مانع از رخ دادن حادثه‌ای مصیبت‌بار شوید.

 این نشانه‌ها و علائم هشداردهنده خودکشی از جمله شامل این موارد می‌شوند.

الف- تغییرات گفتاری: چنین فردی ممکن است درباره میلش به مردن، احساس شدید شرمساری یا گناه و احساس سربار بودن برای دیگران سخن بگوید

ب- تغییرات عاطفی: چنین فردی ممکن است از چنین احساساتی شکایت کند:

احساس نومیدی و به تله افتادن و نداشتن دلیلی برای ادامه زندگی.
احساس اندوه بسیار، اضطراب بیشتر از قبل و تشویش یا احساس خشم شدید.
احساس داشتن درد عاطفی یا جسمی تحمل‌ناپذیر.

ج- تغییرات رفتاری

طرح‌ریزی برای مردن یا جستجو برای روش‌های مردن.
کنار کشیدن از روابط با دوستان، وداع پایانی کردن با نزدیکان، بخشیدن وسایل و اقلام مهم زندگی به دیگران یا وصیت کردن.
بروز دادن نوسان‌های شدید خلق‌وخو.
بسیار کم یا بسیار زیاد غذا خوردن یا خوابیدن.
مصرف فراوان‌تر مواد غیرمجاز روان‌گردان

چطور واکنش نشان دهیم؟
اگر این علائم و نشانه‌ها در خودتان در یکی از نزدیکان و آشنایانتان بروز کرد، باید به فوریت به آنها واکنش نشان دهید. این نکات را در واکنش نشان دادن به چنین وضعیتی رعایت کنید:

- جدی بگیرید: این نشانه‌ها را نادیده نگیرید و پاسخ دادن به آنها را جدی بگیرید.

بدون قضاوت گوش دهید: طوری رفتار کنید که شخص دارای افکار خودکشی دریابد به او اهمیت می‌دهید و در کنار او هستید.

- افراد در این وضعیت بحرانی را ترغیب کنید که با یک درمانگر، مشاور، پزشک صحبت کنند یا با خط تلفن خودکشی تماس بگیرند (خط تلفن ۱۲۳ اورژانس اجتماعی در همه جای ایران می‌تواند به شما کمک کند).

- اشخاص دارای افکار خودکشی را تنها نگذارید: اگر احساس می‌کنید این اشخاص در معرض خطر فوری هستند، با آنها بمانید یا خودتان آنها را به اورژانس ببرید.

واکنش «بتا»
شیوه واکنش به چنین وضعیتی در کلمه مخفف «بتا» خلاصه شده است که حرف ب در آن به بپرس، حرف ت در آن به ترغیب کن و حرف الف در آن به «ارجاع بده» اشاره دارد:

بپرسید
- آیا اخیراً خیلی غمگین بوده‌اید یا احساس کرده‌اید که از پای درآمده‌اید؟

- من درباره حال شما نگران هستم و می‌خواهم بدانم آیا می‌توانم به شما کمک کنم؟

- یا به آسیب زدن به خودتان فکر می‌کنید.

ترغیب کنید
- آیا می‌خواهید از یک مشاور یا شخص دیگری کمک بگیرید؟

= آیا اجازه دارم برای شما کمکی پیدا کنم؟

ارجاع دهید
آیا می‌خواهید با هم به یک مرکز مشاوره برویم یا از یک مشاور یا روانشناس برایتان وقت بگیرم؟

آیا می‌خواهید به شماره ۱۲۳ تلفن اورژانس اجتماعی زنگ بزنم؟

منبع: همشهری آنلاین

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.