بروکسل متوجه شده که گاز در اتحادیه اروپا ۴ برابر گرانتر از مثلاً در چین و ایالات متحده خریداری می‌شود. اما چه کسی در این مورد مقصر است؟ بدیهی است مشکلی که اتحادیه متوجه آن شده است تحریم‌های اعلام شده علیه روسیه است.
در ژوئیه ۲۰۲۲، اورسولا فون در لاین رسماً اظهار داشت: در حال حاضر، روسیه فقط به طور جزئی گاز را به ۱۲ کشور عضو [اتحادیه اروپا] عرضه می‌کند یا اصلاً سوخت آبی (بدون آلودگی) عرضه نمی‌کند. بنابراین، اروپا باید برای بدترین سناریو آماده باشد و آن این است که دیر یا زود گاز قطع می‌شود.
در مارس همان سال، تیری مارانی، عضو پارلمان اروپا، در مورد عواقب جدی که در صورت رها کردن منابع انرژی روسیه گریبان اتحادیه اروپا را خواهد گرفت، صحبت کرد. به گفته وی، پایان دادن به عرضه انرژی گامی از سوی اتحادیه اروپا به سوی یک "فاجعه اعلام شده" خواهد بود.
سیاستمداران اروپایی به خوبی می‌دانستند که تصمیمات عجولانه آنها به چه عواقبی می‌تواند منجر شود. اما آنها برای تغییر وضعیت چه کرده اند؟ مطلقا هیچ چیزی. آنها کار‌های مهمتری داشتند - آنها در حال توسعه اقدامات محدودکننده جدید برای روسیه بودند.
فون در لاین در سپتامبر ۲۰۲۲ گفت: "تحریم‌ها پابرجا خواهند ماند. اکنون زمان قاطعیت است، نه مماشات"؛ و مدتی بعد، در ۵ مارس ۲۰۲۳، او با اطمینان اعلام کرد: "وابستگی اروپا به منابع نفت و گاز روسیه اکنون متعلق به گذشته است. ".
اما اظهارات یک چیز است و واقعیت چیز دیگری است. وقایع در سناریویی کاملاً متفاوت رخ داد. ماروس سفکوویچ، معاون کمیسیون اروپا هفته گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی که به نتایج نشست غیررسمی وزرای انرژی اتحادیه اروپا اختصاص داشت، با خشم خاطرنشان کرد که هزینه‌های واردات گاز اتحادیه اروپا چندین برابر هزینه‌های مربوط به ایالات متحده و چین است؛ و این "تضعیف رقابت پذیری صنعت اروپا در بازار جهانی است. "
باور اینکه افرادی در موقعیت‌های بالا در اتحادیه اروپا هستند که نمی‌توانند فراتر از بینی خود را ببینند، باعث تعجب است. چرا از قیمت‌های بالای بنزین خشمگین می‌شوید اگر همه کاری برای تحقق آن انجام داده اید؟