چشمه‌ای کیهانی که فضا را با موادی معادل ۵۰ میلیون برابر جرم خورشید آلوده می‌کند

جرم جریان گاز حاصل از انفجار‌های کیهانی ۵۰ میلیون برابر جرم خورشید ما است.

در مطالعه‌ای که اخیراً منتشر شده است، محققان مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی (ICRAR) نقشه‌ای با وضوح بالا از انفجار‌ها در NGC ۴۳۸۳ را نشان دادند. آنها توضیح دادند که ستارگان در بخش مرکزی کهکشان منفجر می‌شوند و باعث تشکیل ابر‌های عظیم و انتشار گاز‌ها و عناصر شیمیایی سنگین در مقادیر زیاد می‌شود.

این انفجار به غیر از هیدروژن، جریان خروجی بسیاری از عناصر سنگین مانند گوگرد، نیتروژن و اکسیژن را در فضا پخش می‌کند.

آدام واتس، نویسنده اصلی این مطالعه و یکی از همکاران پژوهشی در مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی، گفت: اینها ابزار‌های اساسی برای سیاراتی مانند زمین، و زندگی آنگونه که ما می‌شناسیم، هستند.

کهکشان NGC ۴۳۸۳ در خوشه کهکشانی باکره، یکی از نزدیک‌ترین خوشه‌های کهکشانی به کهکشان راه شیری قرار دارد.

تیم تحقیقاتی مرکز بین المللی نجوم رادیویی با استفاده از داده‌های MAUVE Surveyor، یک ماهواره فرابنفش که ستارگان Virgo و دیگر صورت‌های فلکی را مطالعه می‌کند، نقشه با وضوح بالا را تهیه کرد. این نقشه فرصتی منحصر به فرد برای مطالعه جریان گاز در یک کهکشان مجاور به دانشمندان می‌دهد.

گاز‌ها از NGC ۴۳۸۳ با سرعتی در حدود ۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه (۴۴۷۰۰۰ مایل در ساعت) فوران می‌کنند.

این جریان گاز به قدری عظیم است که ۲۰۰۰۰ سال طول می‌کشد تا به انتهای ابر گازی برسد.

واتس گفت: پیدا کردن جریان‌هایی مانند این مورد بسیار نادر است، بنابراین هر بار که یک جریان جدید پیدا می‌کنیم، اطلاعات جدیدی به دست می‌آوریم که می‌توانیم از آنها برای درک فیزیک آنچه در حال رخ دادن است استفاده کنیم.

به گفته دانشمندان، این نوع خروجی‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که یک کهکشان به سرعت تعداد زیادی ستاره جدید را تشکیل دهد و این همان چیزی است که در مرکز NGC ۴۳۸۳ اتفاق افتاد.

اندکی پس از شکل گیری، بزرگترین ستاره‌ها به شدت منفجر می‌شوند و ابرنواختر‌ها را تشکیل می‌دهند.

چنین انفجار‌هایی گاز را از درون کهکشان می‌برد و باعث می‌شود که به بیرون جریان یابد.

واتس خاطرنشان کرد: گاز خارج شده از نظر عناصر سنگین بسیار غنی است، که به ما بینشی منحصر به فرد از فرآیند پیچیده اختلاط هیدروژن و فلزات در گاز جاری می‌دهد.

علاوه بر این، از آنجایی که این گاز سوخت خام برای تشکیل ستاره‌های جدید است، حذف آن توسط جریان خروجی روند تشکیل ستاره را کند می‌کند. این باعث می‌شود که جریان گاز عامل مهمی در تعیین سرعت و دوره‌هایی باشد که طی آن یک کهکشان می‌تواند به شکل گیری ستاره‌ها ادامه دهد.

کهکشان NGC ۴۳۸۳ یکی از معدود کهکشان‌هایی است که دانشمندان از طریق آن توانسته اند عناصر شیمیایی موجود در جریان خروجی را اندازه گیری کنند.

منبع: Interesting Engineering