استاد احمد سمیعی گیلانی، چهره ماندگار ادبیات و پدر ویراستاری نوین ایران دوم فروردین ۱۴۰۲ در سن ۱۰۳ سالگی دار فانی را وداع گفت.
این مترجم و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی متولد ۱۱ بهمن ۱۲۹۹ هجری شمسی دوران دبستان و دبیرستان را با رتبه ممتاز در رشت پشت سر گذاشت. ابتدا در آزمون دانشکده فنی دانشگاه تهران پذیرفته شد، اما علاقه به ادبیات او را به این سو کشانید و دانشکده ادبیات را برگزید. در این رشته نیز با رتبه عالی فارغ التحصیل شد و وارد دوره دکترا شد.
«خیال پروری‌های تفرجگر انزواجو» از ژان ژاک روسو، «چیزها» از ژرژ پرک (ترجمه)، «ادبیات ساسانی»، «داتا گنج بخش» (زندگی‌نامه و تعالیم شیخ ابوالحسن علی بن عثمان هجویری) از شیخ عبدالرشید (ترجمه)، «چومسکی» از جان لاینز (ترجمه)، «هزیمت یا شکست رسوای آمریکا» از ویلیام لوئیس و مایکل له دین (ترجمه)، «ساخت‌های نحوی» از نوآم چامسکی (ترجمه)، «آیین نگارش»، «دیدرو» از پیتر فرانس (ترجمه)، «سالامبو» نوشته گوستاو فلوبر (ترجمه)، «شیوه نامه دانشنامه جهان اسلام»، «نگارش و ویرایش» و «تتبعات» از مونتنی (ترجمه) از جمله آثار این چهره ماندگار گیلانی است.
پیکر این ادیب فرزانه یکشنبه ۶ فروردین سال گذشته با حضور شخصیت‌های فرهیخته ادبیات و هنر کشور و مردم فرهنگ‌دوست استان گیلان در تالار مرکزی رشت تشییع و به خاک سپرده شد.