در حدیثى طویل حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله) چنین نقل مى فرماید که پیامبر (صلى الله علیه و آله) فرمود: «ما من مؤمن یصوم شهر رمضان احتسابا الا اوجب الله تبارک و تعالى له سبع خصال: اول‌ها یذوب الحرام من جسده، و الثانیة یقرب من رحمة الله عزوجل، و الثالثة قد کفر خطیئة ابیه آدم، و الرابعة یهون الله علیه سکرات الموت و الخامسة امان من الجوع و العطش یوم القیمة و السادسة یطعمه الله عزوجل من طیبات الجنة، و السابعة یعطیه الله عزوجل برائة من النار، قال: صدقت‌یا محمد».
هیچ مؤمنى نیست که ماه رمضان را فقط به حساب خدا روزه بگیرد، مگر آنکه خداى تبارک و تعالى هفت خصلت را براى او واجب و لازم گرداند:
۱- هر چه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب گرداند.
۲- به حمت‌خداى عزوجل نزدیک مى شود.
۳- (با روزه خویش) خطاى پدرش حضرت آدم را مى پوشاند.
۴- خداوند لحظات جان کندن را بر وى آسان گرداند.
۵- از گرسنگى و تشنگى روز قیامت در امان خواهد بود.
۶- خداى عزوجل از خوراکیهاى لذیذ بهشتى او را نصیب دهد.
۷- خداى و عزوجل برائت و بیزارى از آتش دوزخ را به او عطا فرماید.
(پرسش کننده در این حدیث مفصل، عالم یهودى بود) که عرض کرد راست گفتى اى محمد.
منبع: برنا