بنی لم، عکاس ساکن هنگ کنگ پس از تجربه عکاسی از خانه های تابوتی در هنگ کنگ به نشنال جئوگرافیک گفت: «آن روز من به خانه برگشتم و گریه کردم. شاید شما فکر کنید چرا باید به آن‌ها توجه کنیم، زیرا این افراد بخشی از زندگی ما نیستند. آن‌ها دقیقا همان افرادی هستند که هر روز به زندگی شما می‌آیند: آن‌ها به عنوان پیشخدمت در رستوران هایی که در آن غذا می‌خورید، نگهبانان مراکز خریدی که در آن‌ها پرسه می‌زنید، یا نظافتچی‌ها و پیک هایی که هر روز از کنارشان در خیابان عبور می‌کنید به شما خدمت می‌کنند. تنها تفاوت ما با آن‌ها خانه هایمان است. این درخواست کرامت انسانی است. از پخت و پز تا خوابیدن، همه کار‌ها در این فضاهای کوچک انجام می‌شود.»