حکیم نظامی گنجوی، شاعر نامدار زبان فارسی که در سدۀ ششم هجری می‌زیسته، گوینده‌ای است مثنوی‌سرا و داستان‌گو. گرچه از وی تعدادی غزل، قصیده، قطعه و رباعی نیز برجای مانده است، اما شهرت نظامی به منظومه‌های بلندی است که سروده؛ مثنوی‌هایی که همه جزو شاهکار‌های ادب فارسی به شمار می‌آید.
نیست گویــنده زین قیاس خجل
چونکه ایران دل زمین باشد
دل ز تن به بود یقین باشد
زان ولایت که مهتران دارند
بهترین جای بهتران دارند
می انگیز فتنه میفروز کین
خرابی میاور به ایران زمین
«نظامی»
زمانی که در مورد نظامی میخواهید نظر بدید دست کم شعرهایش را هم بخوانید و نظر خود ایشان را هم درمورد خودش بدانید. ایشان خودشان را ایرانی میدانند.
ز اهل تفرش است آن گوهر پاک ولی در گنجه چون گنج است در خاک