بالاخره سیزدهمین دوره جشنواره پویانمایی تهران در تاریخ مقرر خود یعنی اسفند برگزار شد. یکی از عناصر جشنواره‌های الف در دنیا، برگزاری در زمان و مکانی مشخص و ثابت است و جشنواره پویانمایی تهران از این منظر تنها جشنواره معتبر در ایران است که طی ادوار گذشته زمان و مکانی مشخص داشته و این خود یکی از دلایل معتبر بودن این جشنواره در جهان است.
یکشنبه ۱۳ اسفند اولین روز برگزاری سیزدهمین جشنواره پویانمایی بود و مانند تمامی دوره‌ها و حتی دوره قبل که در دل کرونا برگزار شد، با شور و شوق خاصی آغاز به کار کرد. یکی از شاخصه‌های جشنواره پویانمایی تهران حضور مخاطبان و علاقه‌مندان بی‌شمار در طول برگزاری است؛ استقبال پرشوری که در بسیاری از موارد باعث تعجب مهمانان مطرح خارجی شده و این حجم استقبال از فیلم‌های انیمیشن در یک جشنواره برایشان جالب توجه است.
در روز اول جشنواره، فیلم‌ها از ساعت ۸:۳۰ صبح در بسته‌های مختلف مسابقه ایران و بین‌الملل در سالن‌های غدیر، خلاق و شهید بهنام محمدی در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در خیابان حجاب و سالن سینماتئاتر کانون واقع در خیابان خالد اسلامبولی به نمایش درآمد.
یکی از برنامه‌هایی که صبح هر روز برای ارتقای سطح مربیان کانون برگزار می‌شود، کارگاه آموزشی شخصیت‌سازی با تکنیک «کچه» با حضور چیستا تاجور و رادین ابراهیم‌پور به عنوان کارشناس است که یکشنبه ۱۳ اسفند ۱۴۰۲ اولین جلسه آن برگزار شد. این کارگاه که با استقبال خوبی از سمت مربیان همراه بود، چالش‌ها و پرسش و پاسخ‌هایی داشت که می‌تواند باعث ارتقای سطح کیفی و آموزشی مربیان کانون شود.
نشست تخصصی «هوش مصنوعی و آینده پویانمایی» با حضور مسعود سفلایی و یونس سخاوت به عنوان کارشناس حوزه پویانمایی و هوش مصنوعی و رامتین شهبازی مجری کارشناس ساعت ۱۵ برگزار شد. در این نشست به فواید و تهدید‌های هوش مصنوعی در سال‌های آتی پرداخته شد و مباحث خوبی درباره چگونگی استفاده از هوش مصنوعی در سینما و خصوصا حوزه انیمیشن شکل گرفت که می‌تواند باعث آشنایی بیشتر فیلمسازان جوان در مواجهه با هوش مصنوعی شود.
نشست تخصصی بعدی «حضور بین‌المللی/ مراقبت محتوایی از آثار» بود که با حضور فرنوش عابدی و رائد فریدزاده ساعت ۱۷ برگزار شد. در این نشست فرنوش عابدی با برشمردن مواردی که باعث موفقیت در جشنواره‌های خارجی می‌شود، از جوانان فیلم‌ساز خواست فیلمی که اعتقادی به آن ندارند، نسازند.
وی در ادامه مواردی که شناخت و استفاده از آن‌ها برای کسی که می‌خواهد اثرش را به جشنواره‌های خارجی عرضه کند، شرح داد و گفت که وقتی فیلم و اثری سر زبان‌ها می‌افتد و دیده می‌شود دعوت جشنواره‌ها از آن اثر به تدریج شروع می‌شود.
جذاب‌ترین بخش برای مخاطبان در هر جشنواره‌ای اکران و دیدن فیلم‌هاست. سالن شهید بهنام محمدی که میزبان فیلم‌های اصلی در جشنواره است در آغاز جشنواره شاهد حضور و استقبال پرشور مخاطبان و علاقه‌مندان به انیمیشن بود.
همچنین ساعت ۱۴ بازار جشنواره در سالن تیمچه مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با حضور شرکت‌های دولتی و خصوصی که روی تولید آثار پویانمایی، بازی‌ها، کتاب و محصولات مرتبط با پویانمایی و... تمرکز دارند، آغاز به کار کرد و محصولات آن‌ها به نمایش گذاشته شد.
بازار در صنعت انیمیشن یکی از مهمترین بخش‌هاست و به همین دلیل استقبال از غرفه‌های بازار در این دوره از جشنواره مانند ادوار گذشته چشمگیر بود و غرفه‌داران هشتمین بازار ملی پویانمایی تهران هم از این استقبال سر ذوق آمدند.
جلسه‌های نقد فیلم‌های جشنواره در شب اول به فیلم‌های «ده سالگی» به کارگردانی فاطمه جعفری، «موسی کو تقی» ساخته عقیل حسینیان و «پوتین» به کارگردانی سیدمحسن پورمحسنی‌شکیب اختصاص داشت که با حضور رامتین شهبازی به عنوان مجری و منتقد و کیارش زندی به عنوان منتقد برگزار شد. چالش و حواشی یکی از اصلی‌ترین موارد یک نشست نقد بررسی است که این نشست هم از این قاعده مستثنی نبود.
پایان‌بخش اولین روز سیزدهمین جشنواره پویانمایی تهران، اکران انیمیشن «شمشیر و اندوه» در سالن شهید بهنام محمدی و سینماتئاتر کانون و انیمیشن «لوپتو» در سالن غدیر بود.