در بحبوحه افزایش لفاظی‌های گروه‌های راست افراطی و تصویب قوانین سختگیرانه‌تر که در درجه اول حقوق مهاجران را هدف قرار داده و آزادی آنها را محدود می‌کند، هزاران مهاجر مغربی تمایل دارند فرانسه را در جستجوی مکانی آزاد و با ملاحضه ترک کنند.
براساس گزارش عربی پست، این مهاجران دیگر توسط فرانسه اغوا نمی‌شوند. در واقع بسیاری از آنها نارضایتی و ناامیدی خود را از آنچه در جامعه‌ای که رستگاری خود را در آن می‌دیدند، ابراز کردند زیرا رویایشان به کابوسی تبدیل شد که آنها را آزار می‌دهد و آنها را به اینکه دوباره جان خود را به خطر بیاندازند، سوق می‌دهد.
عبده، ملقب به میمو یک مرد جوان الجزایری است که مهاجرتش از پایتخت کشورش به منطقه آلیکانته در اسپانیا با یک قایق لاستیکی برای او حدود ۳۰۰۰ دلار هزینه داشته است. او در این خصوص افزود: من به خاطر فردایی بهتر و به دنبال فرار از دایره فقر و بدبختی که در آن گرفتار شده بودم، جان خود را به خطر انداختم، اما نمی‌توانم از شما پنهان کنم که از آمدن به فرانسه عمیقا پشیمان شدم.
این مهاجر الجزایری گفت: کاش در اسپانیا می‌ماندم. زمان فرانسه به پایان رسیده است. کجاست اروپایی که به ما قول داده بودند؟ کجاست آن انسانیتی که دوستانم در الجزایر به من می‌گفتند؟ من هیچ کدام از این‌ها را پیدا نکردم. برعکس، زندگی نکردم و هیچ چیزی جز بدبختی، نژادپرستی و نفرت چه در میان شهروندان و چه در میان سیاستمداران و رسانه‌های فرانسوی ندیدم.
از سوی دیگر، تعدادی از مهاجران در فرانسه ترجیح دادند جان خود را به خطر بیندازند و به انگلیس مهاجرت کنند تا از کانال مانش در شمال شهر کاله در مرز با انگلستان عبور کنند. در سال ۲۰۲۳، ۱۹ مهاجر پس از آنکه قصد داشتند فرانسه را به مقصد انگلیس ترک کنند، در یک قایق لاستیکی که توسط یک قاچاقچی در منطقه تهیه شده بود، در وسط کانال مانش کشته شدند.
منطقه کاله در شمال فرانسه شاهد تراژدی کسانی است که بر اساس قوانین سرزمین به اصطلاح روشنگری مجبور شدند انگلیس را به مقصد بعدی خود برای نجات از نژادپرستی که به مقصد مورد علاقه مهاجران غیرقانونی تبدیل شده است، انتخاب کنند. در سال ۲۰۲۲، بیش از ۴۰ هزار مهاجر سواحل فرانسه را ترک کردند و از طریق کانال مانش به انگلیس رسیدند که صد‌ها نفر از آنها به زبان انگلیسی تسلط ندارند.
اگرچه آنها از فقر یا جنگ گریخته اند، زندگی خود را دوباره با قایق‌های لاستیکی کوچک به خطر می‌اندازند اما این بار از واقعیتی که آنها را سمی توصیف می‌کنند، استعاره‌ای برای گسترش نژادپرستی و تبعیض فرار می‌کنند. مهاجران غیرقانونی تنها کسانی نیستند که به دشواری زندگی در جامعه فرانسه متقاعد شده اند، بلکه تعداد قابل توجهی از مسلمانانی که در فرانسه متولد و بزرگ شده اند، گروه گروه در حال ترک این کشور در جست و جوی محیطی متناسب با اعتقادات مذهبی آنها هستند.
فرانسه خانه بزرگ‌ترین جمعیت مسلمان در اروپا محسوب می‌شود، اما تبعیض علیه آنها و محدودیت در حقوق و آزادی‌هایشان، بسیاری از آنها را مجبور می‌کند تا به دنبال فرصت‌های شغلی بهتر در کشور‌های دیگر باشند. در این زمینه، مطالعه‌ای که توسط دانشگاه لیل به سرپرستی پروفسور اولیویه استیوز انجام شد، نشان داد که مسلمانان با تحصیلات عالی در مقیاس وسیعی فرانسه را به مقصد انگلیس، آمریکا، کانادا و حتی دبی در امارات متحده عربی ترک می‌کنند.
اولیویه استیوز پس از مصاحبه با ۱۰۷۴ مسلمانی که فرانسه را ترک کرده‌اند، گفت: بیش از دو سوم مصاحبه شونده ها گفته‌اند که برای انجام آزادانه‌تر مراسم مذهبی خود مهاجرت کرده‌اند، در حالی که ۷۰ درصد گفته‌اند که کشور را ترک کرده‌اند تا از حوادث مربوط به نژادپرستی و تبعیض جلوگیری کنند. به گفته پروفسور استیوز، متخصصان مسلمان که مهارت هایشان بسیار ارزشمند است، از نحوه برخورد با آنها در فرانسه خسته شده اند.
استیوز ضمن ابراز تاسف، گفت: این طعنه آمیز است که فرانسه هزینه تحصیل این افراد را می‌پردازد، اما این استعداد‌های بسیار واجد شرایط را به دلیل اسلام هراسی گسترده سازمانی از دست می‌دهد.
بر اساس شکایات اعلام شده توسط کمیته ملی مشاوره حقوق بشر، اقدامات ضد مسلمانان در فرانسه در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال قبل آن ۵۲ درصد افزایش یافته است. از آنجایی که حوادث در دهه گذشته افزایش یافت و در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ به اوج خود رسید، یک نظرسنجی عمومی نادر نشان داد که جوانانی که عرب یا سیاهپوست هستند، ۲۰ برابر بیشتر احتمال دارد که پلیس هویت آنان را بررسی کند.
بر اساس گزارش دولتی که در نوامبر ۲۰۲۱ منتشر شد، در بازار کار ۳۲ درصد کمتر با مردم عرب برای مصاحبه شغلی تماس گرفته می‌شود. سعید، مهندس شیمی سی ساله، پس از حدود ۳۰ بار تلاش برای انجام مصاحبه‌های شغلی، موفق شد تنها ۵ شرکت را از نسبت به توانایی‌های خود متقاعد کند که پس از آن از سوی ۳ شرکت رد شد در حالی که دو شرکت دیگر پاسخی به او ندادند.
او توضیح می‌دهد: من مخالف فرصت‌های برابر نیستم و به دنبال تحمیل خودم نیستم، چون می‌دانم در تحصیلم ممتاز بوده‌ام. رد کردن حدود ۳۰ درخواست شغلی که شامل یک CV مهم و غنی است تا حدودی عجیب است. من تنها کسی نیستم که از این تبعیض شدید رنج می‌برم، بلکه هزاران جوان مسلمان یا با نام‌های عربی در معرض طرد و به حاشیه رانده شدن بدون دلیل موجه و عینی هستند، اینجا فرانسه است که آزادی، برادری و برابری را می‌سراید.
برخی از جوانان مغربی در فیس بوک گروهی برای تبادل تجربیات و اطلاعات با هدف کمک به کسانی که مایل به بازگشت به کشور خود هستند، ایجاد کردند. بر اساس این نظرات اکثر مغربی‌هایی که تمایل شدید به ترک فرانسه دارند می‌گویند فضای عمومی رایج و محیط اجتماعی فرانسه دیگر برای تربیت فرزندانشان مناسب نیست.
عربی پست در پایان نوشت: از سویی دیگر احساس فزاینده ناامنی و احساس تبعیض و به حاشیه راندن بسیاری از مهاجران فرانسه و شهروندان مسلمان توسط جهت گیری سیاسی رسمی تقویت می‌شود. در سال‌های اخیر، دولت‌های فرانسه با هدایت دستورات امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور این کشور قوانینی را وضع کرده‌اند که با ارزش‌ها و اصول جمهوری در تضاد است.
هدف این قوانین تنظیم و مشروعیت بخشیدن به اقداماتی است که به افکار و برنامه راست افراطی اجازه می‌دهد نفرت بیشتری را گسترش دهد و باعث افزایش شکاف بین طبقات و گروه‌های مختلف جامعه فرانسه شود. از جمله آخرین این اقدامات، قانون جدید مهاجرت است که جنجال‌های گسترده‌ای را برانگیخت، حتی برخی آن را هدف قرار دادن مستقیم و واضح مهاجران برای جلب رضایت جناح راست افراطی برای ملاحظات سیاسی دانستند.