محققان جوان دانشگاه تهران موفق به تولید پلی (لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید)(PLGA)، پلیمر مورد استفاده در تولید نخ بخیه و حامل‌های دارویی شدند که ضمن تامین نیازهای داخلی، قابلیت عرضه را در بازارهای جهانی نیز دارد.
محسن شهروسوند، استادیار و مدیر گروه مهندسی پلیمر دانشکده فنی کاسپین دانشگاه تهران، در معرفی طرح تولید پلی (لاکتیک-کو-گلایکولیک اسید)(PLGA) ، گفت: تولید این کو پلیمر در انحصار چند کشور محدود از جمله آمریکا، آلمان، هند، هلند و چین قرار دارد. در ایران نیز تولید این محصول به همت جمعی از محققان و فناوران آغاز شده است و شرکت دانش‌بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشکده فنی کاسپین دانشگاه تهران اولین تولیدکننده عمده این محصول در ایران است.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران در عین اذعان به توفیق‌های پیشین محققان ایرانی در ساخت PLGA در سطح آزمایشگاهی، خاطرنشان کرد: با تولید انبوه این محصول به همت پژوهشگران و فناوران ایرانی، انحصاری که در دنیا در زمینه تولید این محصول وجود دارد، شکسته می‌شود.
وی افزود: PLGA یک پلیمر استری محسوب می‌شود که زیست سازگار و زیست تخریب‌پذیر است و کاربردهای پزشکی، دارویی و تحقیقاتی فراوانی دارد.
برنده جایزه مصطفی(ص)، درباره کاربردهای این محصول گفت: این پلیمر کاربردهای متعددی در پزشکی از جمله تولید نخ بخیه و حامل‌های دارویی برای داروهایی از جمله داروی زُلادکس، دکاپپتیل، اوکتروتاید، تریپتورلین و ... است که همه اینها داروهای وارداتی هستند و چون حامل داروها در ایران تولید نمی‌شوند، شرکت‌های دارویی مجبور هستند که PLGA را با قیمت‌های بالا وارد کشور کنند.
به گفته این محقق، قیمت جهانی این محصول برای کاربردهای پژوهشی به ازای هر گرم معادل ۱۰۰ دلار و برای کاربردهای دارویی معادل ۱۰ تا ۲۰ دلار است.
شهروسوند با اشاره به موفقیت پژوهشگران دانشگاه تهران در تولید این پلیمر ارزشمند، گفت: شرکت «زیست بسپار هیلا» که در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران در پردیس کاسپین مستقر شده است، اکنون در مرحله اخذ مجوزهای لازم برای ارائه این محصول در بازارهای داخلی و بین‌المللی است.
عضو هیات علمی دانشکده فنی کاسپین دانشگاه تهران درباره توانایی تولید این محصول برای رفع نیاز داخلی اظهار داشت: در حال حاضر شرکت دانش‌بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، توانایی تولید ماهانه ۱۰ کیلوگرم PLGA دارد و پیش‌بینی می‌شود ظرفیت تولید آن در سال ۱۴۰۳ به ۱۰۰ کیلوگرم در ماه برسد.
وی درباره دریافت استانداردهای ضروری این محصول، گفت: این محصول باید دو دسته استاندارد اصلی را دریافت کند که استاندارد موادی را دریافت کرده و اکنون در مرحله اخذ مجوزهای لازم از آزمون‌های مورد تایید سازمان غذا و دارو است.
شهروسوند از توان این شرکت دانش‌بنیان برای صادرات این محصول خبر داد و گفت: با توجه به قیمت این محصول در بازارهای جهانی، ما می‌توانیم این محصول را صادر کنیم و توان رقابت با کشورهای تولیدکننده این پلیمر را داریم.
استادیار دانشکده فنی کاسپین دانشگاه تهران، قیمت پایین‌تر این محصول نسبت به نمونه‌های خارجی را یک مزیت نسبت به مشابه خارجی برشمرد و افزود: شرکت‌هایی که به این محصول نیاز دارند، می‌توانند این محصول تولیدی را با نصف قیمت جهانی این پلیمر تامین کنند.
وی با بیان اینکه این محصول در حال حاضر برای انجام کارهای پژوهشی در اختیار محققان قرار می‌گیرد، از تجاری‌سازی این محصول در آینده نزدیک خبر داد و گفت: به محض گذراندن آزمون‌های مورد تایید سازمان غذا و دارو، این محصول ظرف ۶ ماه آینده می‌تواند وارد بازار شود. البته در حال حاضر فروش پژوهشی محصول را داریم، که فروش قابل توجهی هم داشته‌ایم و پژوهشگران دانشگاه‌های مختلف علاقه‌مند به خرید این محصول داخلی هستند.
او در دسترس بودن و فروش به میزان نیاز شرکت‌ها را یکی دیگر از مزیت‌های این محصول برشمرد و گفت: بسیاری از شرکت‌ها مقدار کمی از این محصول را نیاز دارند اما شرکت‌های خارجی حاضر به فروش در مقادیر پایین نیستند و اگر محصول وارداتی مورد استفاده شرکت‌های واردکننده قرار نگیرد یا کیفیت لازم را نداشته باشد، مرجوعی ندارند و با توجه به قیمت بالای محصول ضرر مالی زیادی متوجه شرکت‌های واردکننده می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: این در صورتی است که ما به اندازه نیاز واحد‌های درخواست‌کننده و حتی در مقادیر بسیار پایین، این محصول را در اختیار آنها قرار می‌دهیم و از سوی دیگر این محصول قابلیت مهندسی شدن را دارد؛ یعنی اینکه نسبت‌ها قابل تغییر است و ممکن است شرکتی بخواهد نسبت PLGA را تغییر بدهد و جرم مولکولی خاصی مدنظرشان باشد، که بر اساس نیاز شرکت متقاضی، این تغییر انجام می‌شود.
اولین قدم این است که نخ از جنس بافت بدن باشد تا جذب نشود و بعد از پایان دوره نقاهت به راحتی جدا شود،
موفق باشید.