شهید خدارحم باهوش در سال ۱۳۴۴ در روستای بیاره چشم به جهان گشود.
وی پس از دوران طفولیت راهی مدرسه شد و با توجه به علاقه ای که به درس داشت توانست با موفقیت دیپلم را اخذ نماید.
شهید بزرگوار بعد از دیپلم به عضویت سپاه در آمد و سپس راهی جبهه شد.
پس از چندین بار اعزام به جبهه عاقبت در سن 21سالگی در مرداد ماه سال 1366 در اشنویه آذربایجان غربی بر اثر اصابت تیر دشمن به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
این شهید والامقام به شعر و شعر خوانی علاقه بسیار داشت...
بخشی از سروده های شهید باهوش را ببینید.
سروده شهيد :
بیا مهدی بیا دینت رها شد
بیا خصم پشتت روسیاه شد
هم آنی که مدعی خدا بود
چوخاشاک سبکباری هواشد
در ایران زنده شد دین محمد
مسلمانی ز نا مسلم جدا شد
بیا که بت شکن روح معظم
دوای معجز هر بینوا شد
بیا نابخردان شرق و غرب هم
به این یدالهی آشنا شد.
راهيان عشق
سلام اي رهروان وادي عشق سلام اي بت شكن گرد دلاور
سلام اي راهيان مسلخ عشق سلام اي مطلعان شعر شاعر
درود اي بلبلان نغمه پرداز درود اي عاشقان حي داور
الا اي غنچه هاي نو شكفته الا اي اختران كوي خاور
بميرد دشمنت اي ژاله صبح فداي تو روان پاك مادر
نهادي داغ تازه بر دل ما فسردي خواهر و جان برادر
تو بشنو بوي گلبرگهاي چيده از نسيم صبحگاه روحپرور
ببين در دست گلچين سيه دل فسرده گشته آن گلهاي پرپر
شگفتا آن روزگار شوم و غدار در و كوه و بيابان كرده احمر
به خون غلتان همه بي پا و بي سر به لب دارند گل الله اكبر
سلام اي نونهالان شكسته كه كردي جان فداي راه رهبر
پريدي عرش اعلي اي چكاوك شكفته بر لبان گلهاي باور
فنابادا فنابادا فناباد عدو دل سياه خوار آخر
ندارد طبع"باهوش" آن رسا را كه بسرايد يكي شعر منور