young journalists club
وقتی ملک الشعرای بهار در چالشی ادبی با شعرای هم دوره خودشان، با چهار کلمه آیینه، ارّه، کفش و غوره‌ای که مطرح کردند استاد دو بیتی بسیار زیبای زیر را می‌سراید.
چون آینه نورخیز گشتی، احسنت.
چون اره به خلق تیز گشتی احسنت
در کفش ادیبان جهان کردی پای
غوره نشده مویز گشتی، احسنت