ریشه اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟

امان الله قرایی مقدم جامعه شناس در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت:  بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی درمی‌یابند که ترسشان بیش از اندازه و غیر منطقی است و نمی‌توانند بر آن غلبه کنند.

وی گفت: آن ها اغلب چند روز یا چند هفته قبل از شروع وضعیتی که از آن می‌‌ترسند دلشوره می گیرند. به علاوه، معمولا دچار عزت نفس پایین و افسردگی می شوند. علل اضطراب اجتماعی همچنان در حال بررسی است.

قرایی ادامه داد: در بعضی از موارد، اختلال اضطراب اجتماعی تنها به یک موقعیت مثل ترس از سخنرانی در جمع، محدود می شود یا ممکن است فرد تنها زمانی که کنار دیگران است دچار علائم اضطراب اجتماعی شود. اگر درمان اضطراب اجتماعی انجام نشود، پیامد‌های زیادی به دنبال دارد.  مانع از رفتن افراد به محل کار یا مدرسه می شود و فرد نمی‌تواند با دیگران دوست شود. علائم فیزیکی، که معمولا همراه با استرس شدید ناشی از اختلال اضطراب اجتماعی است، مانند سرخ شدن، تعریق لرزش حالت تهوع و اختلال در گفتار می شود.

وی گفت: این علائم اضطراب اجتماعی ظاهری ترس از مورد توجه واقع نشدن را افزایش می‌دهد، خود علائم منبع دیگری از ترس است.

وی ادامه داد: اختلال اضطراب اجتماعی معمولا در بین اعضای خانواده وجود دارد و ممکن است همراه با افسردگی یا سایر اختلالات اضطرابی نظیر اختلال هراس یا اختلال وسواس فکری عملی باشد. بعضی از افراد دچار اختلال اضطراب اجتماعی برای فرار از این وضعیت به الکل یا مواد دیگر رو می‌آورند که منجر به اعتیاد می شود.

این جامعه شناس ادامه داد:  فرد از یک یا چند موقعیت اجتماعی که در آن مورد بازجویی و توجه دقیق دیگران قرار بگیرد نگران است. برای نمونه می توان به ملاقات با افراد غریبه، نگاه کردن به او هنگام غذا خوردن یا سخنرانی به نگرانی فرد اشاره کرد. فرد می ترسد طوری رفتار کند که شرمنده شود یا مورد قضاوت منفی قرار گیرد. 

قرایی گفت: فرد تقریبا همیشه با قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی دچار اضطراب شدید می شود. فرد از موقعیتی که نسبت به آن وحشت دارد می گریزد یا با اضطراب و پریشانی آن را تحمل می کند.   ترس یا اضطراب فرد معمولا تا شش ماه یا بیشتر طول می کشد.  اجتناب، اضطراب یا پریشانی به طرز قابل توجهی عملکرد اجتماعی، تحصیلی یا شغلی فرد را مختل می سازد.

وی مطرح کرد: انواع اضطراب و استرس اجتماعی یکی از اختلالات روانی شایع است که به صورت ناگهانی و یا در پاسخ به وقایع اجتماعی شدید ممکن است اتفاق می افتاد.
 اضطراب فراگیر اجتماعی:  اضطراب اجتماعی، شامل ترس از هرگونه فعالیت اجتماعی از جمله ملاقات با افراد جدید، شرکت در مراسم عروسی و مراسم مذهبی و یا حتی شرکت در کلاس‌های درسی می‌شود. 

اضطراب اجتماعی محدود شده:  اضطراب اجتماعی ممکن است در موقعیت‌های خاص اجتماعی مانند صحبت کردن با یک نفر خاص یا ارائه یک کار در جلسه کاری به وجود بیاید.
 اضطراب فراگیر خجالتی: اضطراب بیشتر به دلیل نگرانی از برخورد با افراد در شرایط معمول، مانند سخنرانی در جمع، بحث در جمع، یا شرکت در جمع‌های اجتماعی رخ می‌دهد.

 اضطراب اجتماعی پیشرفته:  اضطراب ممکن است با تجربه‌های بد اجتماعی قبلی در ارتباط باشد و معمولاً شدیدتر از دیگر انواع این نوع اضطراب است.

قرایی مقدم افزود: نشانه‌های رفتاری و هیجانی هراس اجتماعی اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی: فرد ممکن است از موقعیت‌های اجتماعی مانند جمع‌های بزرگ، مراجعه به محل کار یا مدرسه، شرکت در جشنواره‌ها و مراسمات، و حتی استفاده از حمام‌های عمومی اجتناب کند.
 

اضطراب و نگرانی شدید فرد ممکن است احساس نگرانی و ترس شدیدی در مواجه با موقعیت‌های اجتماعی داشته باشد. این اضطراب ممکن است با عرق ریزی، لرزش، تپش قلب، تنگی نفس و گیجی همراه باشد.

 انزوا در این حالت فرد ممکن است احساس کند در محل‌هایی که مردم در آنجا حضور دارند، کمتر باید شرکت کند و ترجیح دهد در خانه بماند.

عدم توانایی در برقراری ارتباط اجتماعی: فرد ممکن است با مشکلاتی مواجه باشد که باعث می‌شود نتواند با دیگران به خوبی ارتباط برقرار کند. این مشکلات شامل ناتوانی در برقراری تماس چشمی، بیان دغدغه‌ها و نگرانی‌های شخصی، ناتوانی در شنیدن و درک نظرات دیگران و افراد جدید، و ناتوانی در شرکت در گفتگو‌های گروهی است.