در دوران همه‌گیری کرونا، دانشگاه‌های سراسر جهان مجبور شدند تا به سرعت برای وضعیت اضطراری آماده شوند و تجهیزاتی را فراهم کنند تا امکان یادگیری و آموزش برخط را مهیا کنند. این تغییرات سریع در آموزش برخط را «آموزش اضطراری از راه دور» (emergency remote education) نامیدند.
هلن بُویل (Helen Bovill) پژوهشگر حوزه آموزش در پژوهشی تازه خود، بدرفتاری با کمک فناوری در فضا‌های تعلیم و تربیت آنلاین آموزش عالی دربارۀ «آموزش اضطراری از راه دور» را بررسی می‌کند.
در این شیوۀ جدید آموزشی فضایی را برای بدرفتار‌های عمدی و غیرعمدی در فضای دانشگاهی فراهم کردند که به کمک فناوری ایجاد می‌شوند، بدرفتار‌ها با ویژگی‌هایی مانند طبقه، سن، دین، زبان، ناتوانی و جنسبت تقویت می‌شوند.
بیشتربخوانید
هلن بُویل در مقالۀ خود دسته‌ای از محرک‌ها را بررسی می‌کند که هدفشان ارائۀ راه‌هایی برای تفکر دربارۀ فضا‌های مبتنی بر فناوری است. به بیان دیگر، بویل با تغییر شیوۀ فکر‌کردن به فناوری، در پی آن است که راه‌هایی برای استفادۀ امن‌تر و محترمانه‌تر از فناوری‌های را ممکن کند.
پدیدۀ «آموزش اضطراری از راه دور» فرصتی است که می‌توان به کمک آن دربارۀ مدیریت بدرفتاری در بستر فناوری درس‌های زیادی گرفت. با این همه، مطالعه و مقابله با بدرفتاری در محیط‌های آموزشی نباید تنها بر «آموزش اضطراری از راه دور» متمرکز باشد، زیرا شمار اندکی از نهاد‌های آموزش عالی این شیوۀ آموزشی را اقتباس کرده‌اند و به‌علاوه عمر این شیوه نیز بسیار کوتاه است.
منبع: آنا