به نقل از اسپیس، عکس ثبت‌شده با «تلسکوپ بسیار بزرگ» (VLT)، ابر‌های گاز و غبار ستاره‌زا را نشان می‌دهد که سحابی «آی‌سی ۲۹۴۴» (IC ۲۹۴۴) را در فاصله ۶۵۰۰ سال نوری از زمین تشکیل داده‌اند. آی‌سی ۲۹۴۴، ظاهری کاملا شبیه به ماکیان دارد و ستاره شناسان به آن لقب «سحابی مرغ فراری» را داده‌اند.
در تصویر خیره‌کننده ۱.۵ میلیارد پیکسلی تلسکوپ بسیار بزرگ، گاز و گرد و غبار سحابی به رنگ‌های قرمز، صورتی و نارنجی می‌درخشند و ستاره‌های آبی درخشان مانند چراغ‌های روی درخت کریسمس به نظر می‌رسند.
سحابی مرغ فراری حدود ۷۱ سال نوری عرض دارد و در امتداد صورت فلکی «قنطورس» (Centaurus) قرار گرفته است. این سحابی شامل چندین منطقه جداگانه است که همه آن‌ها در عکس جدید وجود دارند. درخشان‌ترین منطقه که پشت این پرنده کیهانی ظاهر می‌شود، «آی‌سی ۲۹۴۸» (IC ۲۹۴۸) نام دارد. این ناحیه با گاز و غبار روشن پر شده و نور آبی درخشان ستاره‌های جوان داغ را در خود جای داده است.
این ستاره‌ها که در بقیه سحابی نیز پخش شده‌اند، پرنده کیهانی را در معرض انتشار مقادیر زیادی پرتو فرابنفش قرار می‌دهند که گاز و غبار را پراکنده می‌سازد و در نتیجه به محدود کردن شکل‌گیری بیشتر ستاره‌ها کمک می‌کند، اما برخی از نواحی سحابی که به عنوان «گلبول‌های بوک» (Bok globules) شناخته می‌شوند، در برابر این تشعشعات پرانرژی مقاومت می‌کنند و می‌توان آن‌ها را به صورت محفظه‌های تاریک و متراکم از گاز و غبار مشاهده کرد که در اطراف سحابی پراکنده شده‌اند.
بالاتر از این پرنده آسمانی، یک ساختار ستون‌مانند روشن و عمودی وجود دارد که تقریبا مانند بال آن ظاهر می‌شود. بر فراز آی‌سی ۲۹۴۴، ستاره چشمک‌زن «لامبدا قنطورس» (Lambda Centauri) قرار دارد که از سحابی مرغ فراری به زمین نزدیک‌تر است. این ستاره به قدری درخشان است که با چشم غیر مسلح از زمین دیده می‌شود.
در سمت راست بالای عکس، دو «سحابی گسیلشی» (Emission nebula) به نام‌های «گام ۳۹ «(Gum ۳۹) و «گام ۴۰» که مناطقی از گاز یونیزه فوق داغ هستند، سر مرغ فراری را تشکیل می‌دهند. سحابی گسیلشی دیگری به نام «گام ۴۱» در سمت راست پایین عکس دیده می‌شود که پای پرنده کیهانی را تشکیل می‌دهد.
ستاره‌های سفید و آبی در این عکس، شبیه به دانه‌های برف در حال ریزش هستند که هر کدام مانند دانه‌های برف واقعی، منحصربه‌فرد و پیچیده به نظر می‌رسند.