زهرا قریب روانشناس در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: کودکان دو ساله یا کوچکتر زیاد با واژه حسادت آشنایی ندارند و با خوشحالی حضور یک نوزاد نو رسیده را می‌پذیرند و برای رفتار با نوزاد سعی می کنند از حرکات شما تقلید کنند. آن‌ها گاهی یک عروسک بر می دارند و مهارت‌های بچه داری را با شما تمرین می کنند و گاهی از شما می خواهند که اجازه دهید نوزاد را در آغوش بگیرد. اینجاست که رفتار صحیح شما می تواند حس حسادت را در کودک بزرگتر مهار کند.
او گفت: در این هنگام شما نباید بصورت آنی عکس العمل نشان داده و او را از این کار منع کنید، بخصوص در جلوی افراد غریبه یا نا آشنا برای کودک، بلکه می توانید به آرامی به او بفهمانید که او به تنهایی قادر به اینکار نیست، ولی زیر نظر و کنترل شما میتواند اینکار را انجام دهد. به او اجازه دهید که جغجغه نوزاد را برایش تکان داده و خلاصه به روش خودش او را سرگرم کند. بچه‌های سه ساله به راحتی می توانند نوزاد را بغل کنند و چنانچه مایل به این کار نیستند، شما آن‌ها را تشویق کنید.
قریب بیان کرد: در این سن، کودک تفاوت میان عروسک و نوزاد را به خوبی درک میکند. از او بخواهید هنگام خواب نوزاد، همراه شما برای نوزاد شعر و لالایی بخواند و حتی او را تشویق کنید که در حمام کردن نوزاد به شما کمک نماید.
او گفت: بچه‌های چهار ساله حس همکاری را به مرور یاد می گیرند و همدردی و دلسوزی را درک می کنند. آن‌ها توانایی نگهداری و سرگرم کردن نوزاد را دارند و میتوانند کمک زیادی به پدر و مادر بکنند. در این برهه والدین باید با رفتار مناسب تمامی ابهامات آزار دهنده را در ذهن کودک بزرگتر از بین ببرند و آن‌ها را در نگهداری نوزاد سهیم کنیم.
روانشناس بیان کرد: بچه‌های پنج ساله و بزرگتر از حس حسادت قوی تری برخوردارند. شما نباید فکر کنید کودکتان بزرگ شده و دیگر حسادت نمی‌کند؛ بنابراین راهکار‌های ذکر شده را بکار برده و به به او بگویید که بدون کمک او نمی‌توانید از عهده تمام کار‌های نوزادتان برآیید و مهمتر این که این مسئله را به دفعات جلوی دوستان و آشنایان مطرح کنید. از فرزند بزرگتر بخواهید کتابهایش را برای برادر یا خواهر کوچکترش بخواند یا عکسهایش را به او نشان دهد. حتی می توانید به او یاد دهید زیر نظر شما لباس‌های نوزاد را عوض کند.