فردا بیستم آذر ماه، سی و نهمین سالروز شهادت کسی است که هنگام عزیمت برای اقامه نماز جمعه به دیدار معبود شتافت.
شهید آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب، ۲۰ آذر ماه سال ۱۳۶۰ در مسیر حرکت به سمت مصلای نماز جمعه شیراز، با یک حرکت انتحاری عناصر ضد انقلاب به همراه جمعی از یارانش، شهید شد و به لقاءالله پیوست.
شهید دستغیب، سومین شهید محراب انقلاب اسلامی است که در سنگر نماز جمعه به شهادت رسید. شهید آیت الله سید عبدالحسین دستغیب در روز عاشورا سال ۱۳۳۲ قمری در شیراز به دنیا آمد و، چون آن ایام، روز‌های شهادت امام حسین (ع) بود نامش را «عبدالحسین» نهادند.
شهید دستغیب که از پشتوانه غنی اخلاقی برخوردار بود انسان‌های زیادی را جذب مسجد کرد. شیوه‌های تربیت اسلامی را در قالبی لطیف برای نسل‌های جامعه مطرح کرد و خود عملا به تربیت جوانان و مستعدان جامعه اسلامی همت گماشت.
بسیاری از سوره‌های قرآن را در آن روزگاران تفسیر کرد و زمینه تربیت عده‌ای را فراهم کرد. این برنامه‌های زندگی‌ساز تا قبل از سال ۱۳۴۰ به خوبی پیش می‌رفت و او در این کار پر توفیق‌ترین بود. علاوه بر این در شیراز نیز کار‌های خدماتی فراوانی را بنیان و تکمیل کرد. از ساختمان مساجد و مدارس و تعمیر آن‌ها و تأسیس مراکز خدماتی و خیریه گرفته تا ایجاد مشاغل گوناگون برای کارگران و بیکاران و دستگیری مستمندان همه را عهده‌دار شد و از عهده خدمت و تلاش به نحو شایسته برآمد.
آیت الله دستغیب همان طور که در علوم رسمی و اندیشه‌های متداول علوم اسلامی تلاشی پیگیر کرده و در قرآن و عترت اشتغال داشت، در تهذیب نفس به معنای واقعی آن و سیر و سلوک کمر همت بسته بود. وجود ایشان از اندیشه مریدپروری به دور بود، اما به دلیل بروز شرایط از لطافت‌های روحی خود مدد می‌گرفت و در راه دستگیری دیگران دریغ نمی‌کرد و کرامت چیزی جز این نیست که انسان از عنایت‌های ماورای طبیعی در راه خدای متعال و به اجازه او بهره‌گیری کند.