پنجشنبه گذشته، ارتباط با غزه به طور کامل قطع شد و این قطع ارتباط تا ساعات پایانی عصر جمعه ادامه یافت که این مسئله رنج و مشکلات متعددی را برای اهالی غزه به دنبال داشت.
طبق گزارش وبسایت عربی ۲۱، عبدالرحمن، یک بیمار مبتلا به نارسایی کلیه، که از غزه به شهر خان یونس آواره شده است، می‌گوید که سعی کرده هنگامی که ناصر الدحدوح خبرنگار الجزیره در حال پوشش اتفاقات بیمارستان ناصر بوده، خود را به او برساند و با حضور در تصویر دوربین او به خواهرانش که در خارج حضور دارند نسبت به سلامتی خود اطمینان دهد.
عبدالرحمن تأکید کرده است که قبلاً در کنفرانس مستقیم وزارت بهداشت این کار را انجام داده است و توضیح داد: این تنها راهی است که می‌توانم به آن‌ها اطمینان دهم.
"سعد" دیگر شهروند غزه نیز گفت: ساعات جنگ کند، نگران کننده و خسته کننده است و در صورت قطعی ارتباطات، بدترین ساعات خواهد بود.
سعد توضیح می‌دهد وقتی اتصال دوباره برقرار می‌شود، شروع به برقراری ارتباط با کسانی می‌کند که از اخبارشان اطلاعی ندارد و می‌گوید: گاهی تماس دریافت می‌شود و گاهی اوقات نه... و سپس به آن‌ها پیام می‌فرستم و منتظر پیام آن‌ها می‌مانم.
وی ادامه داد: قطع ارتباطات ما را بین مرگ و زندگی سرگردان می‌کند. پس از برقراری ارتباط قبل از تماس با اعضای خانواده‌ام با کسانی که در داخل غزه می‌شناسم تماس می‌گیرم و از شرایط آن‌ها می‌شنوم و تلاش می‌کنم تا سوال بد را تا حد امکان به تعویق بیندازم، که این سوال است: "خوب، کی شهید شد؟ چه کسی از دوستان ما رفت؟".
سعد اضافه کرد: به این فکر می‌کنم که این رویداد چقدر فاجعه‌بار بوده است. قرار گرفتن در معرض بمباران یک فاجعه است، اما زنده ماندن در این بمباران دیوانه‌کننده و ناتوانی در تماس با آمبولانس یا دفاع مدنی برای خود یا خانواده‌تان، یک فاجعه بزرگتر است.
این شهروند غزه افزود: زمانی که برای آخرین بار ارتباطات برقرار شد، از شهادت یکی از دوستانم که از کودکی او را می‌شناختم با خبر شدم؛ پدر و مادر، همسر و فرزندان و همه برادران و همسران و فرزندانشان به همراه او به شهادت رسیدند و تنها خواهران متاهل آن‌ها زنده ماندند.
سهیر (۲۸ ساله)، یک فلسطینی اهل غزه که در قاهره گیر افتاده است، گفت که دوره قطع ارتباطات ممکن است بدترین دوره زندگی او از زمان مرگ پدرش در چندین سال پیش باشد.
وی اضافه کرد که همسر و خانواده‌اش در شهر خان یونس هستند و مادر و خواهر و برادرش به شهر دیرالبلح آواره شدند و خواهرش به همراه خانواده شوهرش در اردوگاه نصیرت حضور دارند.
سهیر با بیان اینکه شبانه روز اخبار را دنبال می‌کند و فکرش بر سه مکان حضور خانواده اش متمرکز است، گفت: با هر بمبارانی که به این مناطق می‌شود، اضطراب طاقت فرسایی مرا فرا می‌گیرد تا اینکه خبری از آن‌ها می‌شنوم.
محمد (۳۲ ساله) نیز گفت که توانسته یک سیم کارت بین المللی تهیه کند که در حال کار بر روی قرار دادن آن بر سیستم رومینگ در یکی از شبکه‌های ارتباطی داخل سرزمین‌های اشغالی است تا قفل داده‌های تلفن را باز کند و به اینترنت دسترسی پیدا کند.
وی خاطرنشان کرد: ارتباطات به دلیل دوری فاصله بسیار ضعیف و منقطع است، اما برای ارسال پیام الحمدلله خوب است و می‌توانیم به اقوام و دوستان خارج از نوار غزه پیام ارسال کنیم.
رژیم اشغالگر اسرائیل در جریان تجاوزات مستمر خود از هفتم اکتبر گذشته چندین بار ارتباطات و اینترنت را در نوار غزه قطع کرده است.
این رژیم اشغالگر همچنان به کشتار و جنایات نسل کشی علیه فلسطینیان در نوار غزه ادامه می‌دهد، به گونه‌ای که بیم آن می‌رود که قطع اینترنت و ارتباطات باعث جنایات بیشتر علیه مردم نوار غزه شود.