محمدحسن شاهنگی، نویسنده در پاسخ به این سوال که چقدر عموم مردم با هفته کتاب به منظور ارتقای فرهنگ کتابخوانی و افزایش سرانه مطالعه آشنایی دارند؟ گفت: نهاد‌های متولی حوزه کتاب و کتابخوانی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خانه کتاب و ادبیات ایران و ... باید حواسشان باشند به دنبال کار‌های سطحی و به اصطلاح شو‌آف نباشند. کتاب و کتابخوانی باید جزو سبد زندگی مردم قرار گیرد. براین اساس باید ببینیم مردم کتاب می‌خرند و دغدغه افزایش آگاهی را دارند؟
شاهنگی با استناد به آمار، میزان کتاب و محصولات مرتبط با کتاب در سبد فرهنگی مردم را پایین‌تر از یک درصد دانست و افزود: این آمار به شدت پایین است. از طرفی، در نشر الکترونیک و کتاب دیجیتال فقر قانون‌گذاری، سیاست‌گذاری و اجرا داریم. در مصوبه جلسه ۶۶۰ شورای عالی انقلاب فرهنگی ناظر به اهداف و سیاست‌های نشر کتاب ورود حداقلی به نشر الکترونیک داشته‌ایم.
وی در پاسخ به این سوال که مصوبه شورای فرهنگ عمومی کشور در سال ۱۳۹۶ به ایجاد بستر مطالعه و کتابخوانی برای همه قشر جامعه بخصوص قشر‌های محروم و طرد شده از جامعه اشاره می‌کند، آیا بستر کتابخوانی برای همه افراد فراهم شده؟ بیان کرد: ما در جامعه سه قشر از جمله قشر عادی، قشر آسیب‌پذیر مانند بزهکار و مجرم و اقشار خاص را داریم. اگرچه هر سه قشر مهم است، ولی اقشار عادی که عموم مردم را دربر می‌گیرد و جزو ۸۰ یا ۹۰ درصد جامعه هستند، باید در اولویت ویژه قرار گیرند. ما با مهندسی جایگاه مخاطب در صنعت نشر می‌توانیم به نیاز افراد جامعه پاسخ بدهیم.
شاهنگی درباره مسئله اقتصاد نشر که بنا به ادعای متولیان فرهنگی نمی‌تواند عامل موثر در عدم خرید کتاب از سوی مردم باشد، خاطرنشان کرد: در دنیا در زمینه اقتصاد نشر استفاده حداکثری از ظرفیت غیر دولتی می‌کنند. برعکس ایران. یعنی در دنیا تشکل‌ها و انجمن‌های غیر دولتی که در حوزه نشر فعال هستند، حمایت غیر مستقیم دولتی می‌کنند. دنیا به سمت غیر دولتی شدن در حال حرکت است.
نویسنده کتاب «درددل‌های دردسرآمیز» به عرصه‌های صنعت نشر اشاره کرد و گفت: عرصه‌های صنعت نشر شامل تولید، توزیع و ترویج است. فقط نباید یک عرصه را پوشش بدهیم و بر آن متمرکز شویم. باید حواسمان به ترویج، تبلیغ، فرهنگسازی و ... در صنعت نشر باشد.