بطری‌های پلاستیکی سال‌های طولانی در طبیعت باقی می‌مانند که در این مدت به علت تابش نور خورشید تجزیه و وارد منابع آب و خاک و در نهایت بدن انسان می‌شوند. در راستای حفاظت از محیط‌زیست و سلامت انسان یکی از واحد‌های صنعتی موفق به تولید موکت از این بطری‌ها شد و توانست رتبه سوم سیزدهمین دوره جایزه ملی محیط‌زیست را کسب کند.
در زمان‌های نه چندان دور شاید سه تا چهار دهه گذشته، از مقابل هر سوپرمارکتی که عبور می‌کردی حتما با جعبه‌های زرد و یا سبز رنگی مواجه می‌شدی که روی هم چیده شده بودند و داخل آن‌ها شیشه‌های نوشابه زرد و سیاه به هر عابری چشمک می‌زد، دلت برای باز کردن یکی از این شیشه‌ها و آن صدای پااخ مانند پر می‌کشید، اگر در کنارش هم یک تی تاب بود که دیگر روزت کامل می‌شد، اما اکنون دیگر از آن شیشه‌ها خبری نیست و اگر هم باشد به حدی کم است که دیگر به چشم نمی‌آیند.
اما جای آن هیجان باز کردن در شیشه نوشابه را بطری‌های پلاستیکی رنگارنگی گرفته که شاید در نگاه اول جذاب باشند، اما به مرور به بلایی برای طبیعت تبدیل شدند که دیگر نه راه پس گذاشته اند و نه راه پیش.
بطری‌های پلاستیکی به حدی در زندگی بشر امروزی جا باز کرده اند که حتی تصور نبودنشان هم غیرممکن به نظر می‌رسد.
اکنون همه می‌دانیم که کیسه‌های پلاستیکی چه بلایی بر سر منابع آب و خاک و در نهایت سلامت انسان می‌آورد، اما همچنان دست از سرشان بر نمی‌داریم و هر روز با دستانی پر از انواع این کیسه‌های پلاستیکی و بطری‌های رنگارنگ وارد خانه هایمان می‌شویم، این در حالیست که عمر هر کدام از این کیسه‌ها حدود ۱۰ دقیقه است و بعد از آن به پسماندی خطرناک برای طبیعت تبدیل می‌شوند.
زمانی که پلاستیک وارد طبیعت می‌شود تجزیه آن چندین سال طول می‌کشد، اما در این مدت با تابش خورشید مواد سمی سازنده آن وارد آب و خاک می‌شود و در نهایت آلودگی محیط زیست را به همراه دارد.
در این شرایط، در دنیای امروز ضایعات پلاستیکی به معضلی در زمینه آلودگی محیط زیست تبدیل شده است، گذشته از این در تفکیک آن‌ها از مبدا و بازیافت هم بسیار ضعیف هستیم، بر اساس آمار سالانه حدود ۶ میلیون تن ضایعات پلاستیکی در کشور جمع آوری می‌شود که فقط ۸ درصد آن بازیافت می‌شود.
در این میان بطری‌های انواع نوشیدنی‌ها رایج‌ترین زباله‌های تولیدی در راستای پسماند‌های پلاستیکی است و به نظر می‌سد با توجه به تغییر مدام ذائقه بشر، این بطری‌ها روز به روز بیشتر شوند.
اگر با همین روند تولید و تنوع و سبک کُند بازیافت پیش رویم قطعا در آینده‌ای نه چندان دور، تمام دور و برمان را انواع بطری‌ها با رنگ‌ها و اندازه‌های مختلف خواهد گرفت، جدا از این میکروپلاستیک‌ها با ورود به دریا‌ها و اقیانوس‌ها سلامت آبزیان و در نهایت انسان را به خطر می‌اندازند به طوری که سازمان ایمنی و سلامت مواد غذایی اروپا در سال ۲۰۱۶ نسبت به این موضوع هشدار جدی داد این در حالیست که بخش زیادی از این پلاستیک‌ها و بطری‌ها هرگز به مراکز بازیافت نمی‌رسند و سال‌ها در طبیعت باقی می‌مانند.
آمار‌ها نشان می‌دهد سال به سال بر حجم تولید پلاستیک در دنیا اضافه می‌شود به طوری که بر اساس اعلام انجمن تجاری پلاستیک اروپا، در سال ۱۹۵۰ در دنیا چیزی حدود ۱.۵ میلیون تن پلاستیک تولید می‌شد که این عدد در سال ۲۰۱۵ به ۳۸۱ میلیوین تن رسید و قطعا امروز بسیار بیشتر از این مقدار خواهد بود، بنابراین باید فکری عاجل برای این موضوع کرد وگرنه بشر میان غول پلاستیک‌ها گم می‌شود.
تولید موکت از بطری‌های پلاستیکی و دریافت رتبه سوم سیزدهمین دوره جایزه ملی محیط زیست
البته دنیا از چند سال گذشته به فکر چاره افتاد و راه نجات را بر تفکیک از مبدا و بازیافت آن‌ها دانسته و بسیاری از کشور‌ها تا حد زیادی هم موفق بوده اند.
در ایران هم تا حدودی تلاش شده تا تفکیک از مبدا و سپس بازیافت انجام شود شاید آنطور که انتظار می‌رفت پیش نرفت، اما برخی نهاد‌ها و صنایع تا حدودی در این زمینه موفق بوده اند.