شهرستان نفتخیز و ۱۲۶ هزار نفری گچساران که روزهای ابتدایی سال ۱۳۵۷ با اعتصاب کارگران نفت آمادگی خود را برای حمایت از بنیانگذار جمهوری اسلامی نشان داده بود در این روز تاریخی حمایت خود را به صورت ملموس تری از انقلابیون نمایان کرد.
داستان این حادثه خونین تاریخی از آنجا آغاز شد که تجمع ۵۰ نفری هواداران حکومت مستبد پهلوی در نخستین ساعت‌های بامداد روز نوزدهم آبان باعث واکنش انقلابی مردم گچساران شد به طوری که با تلاش شخصیت‌های برجسته انقلابی آن زمان این شهرستان تجمع مردمی جلوی مسجد شهیدان شهر دوگنبدان شکل گرفت.
درگیری از ساعت ۱۵ در محل مسجد جامع شهر دوگنبدان که پس از این حادثه خونین به نام مسجد شهیدان نام گرفت، آغاز شد و ماموران حکومت مستبد ساواک در برابر این اقدام آرام ننشستند و مردم را با گلوله به خاک و خون کشیدند.
در واکنش به این اقدام وحشیانه، جوانان انقلابی گچساران خود را به خیابان اصلی شهر رساندند و با بشکه‌های نفت سیاه به طرف بانک‌ها و برخی اماکن دیگر هجوم بردند به طوری که در ساعت‌های پایانی روز نوزدهم آبان سال ۱۳۵۷ شهر دوگنبدان مرکز شهرستان گچساران پر از آتش، دود و گلوله شد و ساعت‌ها درگیری ادامه داشت.
در این حادثه ده‌ها نفر از مردم انقلابی گچساران زخمی و ۶ جوان به نام های سید نجف بلادیان از طبقه بازاریان، امیرحسین کیامرثی و شهید غریب پرویزی از طبقه کارگر، شهید سید مذکور پارسی دانشجو، شهید محمد فراشبندی دانش آموز و شهید حسین امینی دانش آموز به شهادت رسیدند بزرگ مردانی که نام آنان اکنون زینت بخش خیابان های اصلی شهر دوگنبدان است و آرامگاه آنان در گلزار شهدای شهر دوگنبدان زیارتگاه عاشقان وطن دوستان است.
بیشتربخوانید
در آیینی که روز گذشته پنجشنبه هجدهم آبان ماه با حضور پرشور شمار زیادی از شهروندان گچسارانی از جوانان دهه هشتادی، تا فرهنگیان،دانش آموزان، دانشجویان و سایر اقشار جامعه برگزار شد بر ادامه راه حماسه سازان این روز تاریخی تاکید شد.
شهروندان گچسارانی شرکت کننده دراین آیین، روز نوزدهم آبان سال ۱۳۵۷ را تابلوی شجاعت و غیرت جوانان این سرزمین برای دفاع از آرمان های انقلابی دانستند.
مسئولان شرکت کننده در این آیین نیز برگزاری کنگره بزرگ شهدای نوزدهم آبان ماه را ضرورتی برای ماندگاری بیشتر این روز تاریخی دانستند و بر تلاش برای تحقق آن تاکید کردند.
حسن رمضانی از شهروندان گچسارانی می گوید:با تلاش شخصیت‌های برجسته انقلابی این شهرستان نظیر بهرام تاجگردون، محمد زید بهبهانی، ابراهیم شریعتی، نصریان، مختاری و رمضان اسماعیلی تجمع مردمی جلوی مسجد شهیدان در روز نوزدهم آبان ماه سال ۱۳۵۷ شکل گرفت و مردم به بیانیه‌های ضد رژیم گوش فرا می‌دادند.
او اضافه کرد:در روزهای قبل از نوزدهم آبان که همزمان با ماه رمضان بود تجمع هایی در نزدیکی مساجد شهیدان و صاحب الزمان (عج) شهر دوگنبدان انجام شده بود اما با دخالت نیروهای نظامی و ساواک این تجمع ها پایان یافت.
رمضانی بیان کرد: در روز نوزدهم آبان پس از تجمع، مردم مشغول گوش دادن به بیانیه های بنیانگذار جمهوری اسلامی بودند که نماینده انقلابیون به شورای تامین احضار و از او خواسته شد که تجمع پایان داده شود به همین دلیل انقلابی ها عصر آن روز راهپیمایی کردند.
به گفته وی در ساعت‌های پایانی روز ۱۹ آبان سال ۱۳۵۷ شهردوگنبدان پر از آتش، دود و گلوله شد و ساعت‌ها درگیری ادامه داشت. در آن درگیری ده‌ها نفر از مردم انقلابی گچساران زخمی و ۶ جوان به نام های سید نجف بلادیان از طبقه بازاریان، امیرحسین کیامرثی و شهید غریب پرویزی از طبقه کارگر، شهید سید مذکور پارسی دانشجو، شهید محمد فراشبندی دانش آموز و شهید حسین امینی دانش آموز به شهادت رسیدند.
یدالله مرادی یکی دیگر از شاهدان عینی وقایع روز نوزدهم آبان گچساران می گوید:در حالی که ساعت ۱۵ این روز تاریخی جمع زیادی از شهروندان در خیابان شیر و خورشید آن روز و هلال احمر امروز در میدان خاکی جلوی مسجد جامع شهر نشسته بودند و به سخنرانی گوش می دادند یک خودرو حامل نظامیان در محل ایستاد و ماموران پیاده شدند .
مرادی که در آن روزگار دانش آموز سال سوم دبیرستان بود تاکید می کند: مردم حاضر در این برنامه با شعارهایی خواستار سقوط رژیم پهلوی شدند اما هیچ حرکت خشونت بار یا توهین آمیزی از سوی آنان صورت نگرفت.
وی بیان کرد که با این حال ماموران ساواک به سوی شهروندان تیراندازی کردند و در ابتدا یکی از آنان که در میدان ساعت امروز کفش فروشی داشت با صدای بلند گفت: تیراندازی هوایی است ولی در آن همان لحظه ماموران به سوی مردم شلیک کردند و سید نجف بلادیان زخمی و در خودرو حین انتقال به بیمارستان شهید شد.
مرادی عنوان کرد: مردم در واکنش به این اقدام شروع به شکستن مغازه های مشروب فروشی، آتش زدن سینما کردند و چند تن از جوانان در خیابان پهلوی آن روز که پس از این واقعه خیابان شهید بشارت نام گرفت به شهادت رسیدند.
این کارشناس تاریخ معاصر می گوید: درگیری بین مردم و ماموران تا ساعت ۲۰ آن شب ادامه یافت و آن سپس در گچساران حکومت نظامی اعلام شد.
او ادامه می دهد فردای آن روز در حالی که خیابان شهر دوگنبدان کاملا تعطیل و خلوت بود یکی از دوستانم گفت که جسدی در ساختمان نیمه کاره سیاحان (بسیج خواهران امروزی) رها شده من و دوستم به بهانه بردن آب برای کارگران ساختمان در حالی که ظرف آبی در دست داشتم پشت ساختمان رفتیم و جسد رها شده را مشاهده کردیم.
مرادی تاکید کرد: پس از واکاوی متوجه شدم این جسد مربوط به حسین امینی از همکلاسان پرانرژی خودم بوده است.
وی در پاسخ به داستان این موضوع گفت: در همان شب نوزدهم شهید حسین امینی و شماری از بچه های انقلابی جلوی فرمانداری که روبه روی ساختمان سیاحان بود حاضر می شوند که با تیراندازی ماموران این جوان زخمی و به ساختمان مذکور فرار می کنند و در آنجا به شهادت رسید.
این شاهد عینی روز نوزدهم آبان در گچساران با اشاره به اینکه شهیدان این حادثه از اقوام مختلف لر، ترک و بهبهانی و از صنف های متنوع از جمله معلم،دانش آموز،دانشجو و کارگر بودند تاکید کرد که نوزدهم آبان آیینه مشارکت همه گروه های مردمی در فعالیت های انقلابی بوده است.
منبع: ایرنا