اولین تنش‌ها بین توماس توخل و بازیکنان تیم در رختکن به وجود آمده است. سوالات در کمپ تمرینی در مورد عدم پیشرفت سبک بازی تیم از زمانی که توخل نیم سال پیش هدایت آن را برعهده گرفت، در حال افزایش است.
چند تن از بازیکنان احساس نمی‌کنند برای مربی مهم باشند و از دور بودن توخل از تیم تعجب می‌کنند. آن‌ها فکر می‌کنند که توخل بازیکنان خود را دارد که با آن‌ها در جلسات بیرون از تیم صحبت می‌کند، مانند هری کین یا لروی سانه. او به سختی با بازیکنان دیگر حتی برخی بازیکنان فیکس ارتباط برقرار می‌کند.
بعضی از بازیکنان فقط با زولت لوو، دستیار سرمربی ارتباط دارند و از طریق او می‌فهمند که بازی می‌کنند یا نه. علاوه بر این، انتقادات توخل از تیمش در مقابل خبرنگاران، به ویژه انتقاد از خط هافبکش، در رختکن مورد استقبال قرار نگرفته است. رابطه او با هافبک‌ها از آن زمان به‌خصوص با یوشوا کیمیش به هم ریخته و در مرز فروپاشی قرار گرفته است؛ بنابراین توخل باید مراقب باشد که برخی از بازیکنان مانند کیمیش را از دست ندهد و شکاف‌های رختکن بزرگتر نشود، به‌خصوص با نتایجی مانند نتیجه بازی با زاربروکن که شدت انتقادات از تیم را چند برابر کرد.