بر اساس بیانیه مرکز پیش‌بینی هوای فضایی سازمان ملی اقیانوسی و جوی (NOAA)، پیش‌بینی اصلاح‌شده این سازمان اکنون اوج فعالیت چرخه خورشیدی ۲۵، معروف به "اوج انرژی خورشیدی" را بین ژانویه تا اکتبر ۲۰۲۴ نشان می‌دهد.
این به اوج رسیدن، زودتر، قوی‌تر و طولانی‌تر از برآورد‌های انجام شده در سال ۲۰۱۹ خواهد بود.
چرخه خورشیدی یک دوره تقریباً ۱۱ ساله فعالیت خورشیدی را توصیف می‌کند که توسط میدان مغناطیسی خورشید هدایت می‌شود و با فراوانی و شدت لکه‌های خورشیدی قابل مشاهده بر روی سطح مشخص می‌شود.
پیش‌بینی‌ها در مورد زمان وقوع اوج انفجار‌های خورشیدی بر اساس سوابق تاریخی طولانی‌مدت اعداد لکه‌های خورشیدی، آمار‌های پیشرفته و مدل‌های دینامیکی خورشیدی (فرایند فیزیکی که میدان مغناطیسی خورشید را ایجاد می‌کند) است که به نوبه خود چرخه خورشیدی را هدایت می‌کند.
مارک میش، دانشمند حوزه علوم خورشیدی در گزارش NOAA گفت: ما انتظار داریم پیش‌بینی‌های تجربی جدید ما بسیار دقیق‌تر از پیش‌بینی‌های سال ۲۰۱۹ باشد، و برخلاف پیش‌بینی‌های قبلی چرخه خورشیدی، آن‌ها به طور مداوم به صورت ماهانه به‌روزرسانی خواهند شد.
پیش بینی تجدید نظر شده خبر خوبی برای پیروان پدیده‌های نجومی است، زیرا خورشید گرفتگی کامل در ۸ آوریل ۲۰۲۴ نزدیک به زمان وقوع اوج انرژی خورشیدی رخ خواهد داد.
در طول ماه گرفتگی کامل، زمانی که ماه به طور کامل قرص خورشید را مسدود می‌کند، جو بیرونی خورشید (معروف به تاج) برای ناظران قابل مشاهده است.
در طول افزایش فعالیت خورشیدی، تاج بسیار فعال است و ناظران ممکن است بتوانند برجستگی‌های خورشیدی را ببینند. (حلقه‌های پلاسما غول پیکری که به سمت بیرون از خورشید امتداد یافته اند و به صورت لکه‌های صورتی روشن در لبه‌های خورشید ظاهر می‌شوند.)
پیش‌بینی دقیق فعالیت‌های خورشیدی بسیار مهم است، زیرا طوفان‌های ژئومغناطیسی ناشی از انفجار‌های پلاسما معروف به پرتاب جرم تاجی می‌توانند بر شبکه‌های الکتریکی و سیگنال‌های GPS تأثیر بگذارند، ماهواره‌ها را از مدار خارج کنند و برای کارکنان خطوط هوایی و فضانوردان خطر تشعشع ایجاد کنند.
ناسا می‌گوید: ما نمی‌توانیم آب و هوای فضا را نادیده بگیریم، اما می‌توانیم اقدامات مناسبی برای محافظت از خود انجام دهیم.
هنگامی که ذرات پرانرژی و میدان‌های مغناطیسی از خورشید در طول رویداد‌هایی مانند شعله‌های خورشیدی و پرتاب جرم تاج آزاد می‌شوند، زمین گاهی اوقات می‌تواند خود را در خط آتش بیابد. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، "حباب" مغناطیسی زمین که به عنوان مگنتوسفر شناخته می‌شود، انرژی مضر را از سیاره ما خارج می‌کند و آن را در مناطقی به نام کمربند تشعشعی ون آلن به دام می‌اندازد. هنگامی که خورشید فعال‌تر می‌شود، این کمربند‌های تشعشعی می‌توانند به شکل "دونات" متورم شوند.
اما سپر محافظ ما تسخیر ناپذیر نیست. طوفان‌های ژئومغناطیسی در طول رویداد‌های شدید آب و هوای فضایی، که در اوج چرخه خورشیدی شایع‌تر هستند، می‌توانند به مغناطیس کره نفوذ کنند و منجر به قطع گسترده برق و رادیو و همچنین به خطر انداختن فضانوردان و ماهواره‌های در مدار زمین شوند.
فعالیت‌های خورشیدی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر دنیای فناوری ما داشته باشد، به همین دلیل است که اطلاع رسانی از قبل و پیش بینی‌های دقیق کلید کاهش آسیب‌های احتمالی است.
منبع: روسیا الیوم