معصومه افسري، كارشناس اداره بهداشت روان به خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران ضمن بيان اين مطلب اظهار داشت: در دعواي فرزندان، والدين نبايد در مقام قاضي ظاهر شوند و ببينند كه چه كسي اول شروع كرده و حق با كيست. والدين بايد با مسأله رقابت فرزندان از موضع يك بزرگسال و بالغ برخورد كنند.
وي افزود: اگر فرزندان حين دعوا از ناسزا و ادبيات توهين‌آميز استفاده مي‌كنند، والدين به آنها گوشزد كنند كه براي بيان احساسات خود از كلمات مناسب استفاده كنند همچنين در زمان دعوا اگر والدين نمي‌دانند مقصر كيست در اين مواقع، هردو نفر را با پيامد رفتارشان رو به رو كنند و فرزندان را تشويق كنند تا خودشان اختلافشان را بدون درگيري و مشاجره حل كنند.
افسري ادامه داد: اگر والدين مي‌دانند مقصر چه كسي است بدون جانبداري از ديگري، با مقصر صحبت كرده و مقصر را تنبيه نكنند چون اين كار به اختلاف دامن مي‌زند.
كارشناس اداره بهداشت روان تصريح كرد: اگر علي‌رغم تمام تلاش والدين براي خاتمه دادن به نزاع هنوز دعوا ادامه دارد، بچه‌ها را در اتاق‌هاي جداگانه قراردهند و آنقدر آنها را جدا از هم نگهدارند تا آرام شوند و در اين مرحله والدين مي‌توانند آنها را تهديد كنند كه اگر مقررات را رعايت نكنند مجازات خواهند شد.
وي خاطرنشان كرد: اگر بچه‌ها به صورت مداوم با يكديگر دعوا مي‌كنند و هيچ آتش‌بسي ميان آنها برقرار نمي‌شود لازم است والدين با روانپزشك يا روان‌شناس مشورت كنند.
به گفته افسري، تنها در صورتي كه در نزاع، احتمال آسيب جسمي يا شكستن وسايل وجود دارد والدين بايد مداخله كنند و فرزندان را از هم جدا كنند.
وي تأكيد كرد: اگر كودكي اسباب بازي كودك ديگر را بشكند بايد آن اسباب‌بازي را برايش بخرد و اگر پول ندارد بايد يكي از اسباب‌بازي‌هاي خودش را به او بدهد.
اين كارشناس ابراز داشت: والدين دعواهاي جزئي را ناديده بگيرند زيرا اغلب كودكان اين دعواها را براي جلب توجه والدين انجام مي‌دهند. وقتي كودك رفتار شايسته و خوبي از خود نشان مي‌دهد كمتر مورد توجه قرار مي‌گيرد در عوض وقتي رفتارهاي بد و ناشايست از كودكان سر مي‌زند والدين به آنها توجه مي‌كنند و كودك از اين رفتارهاي بد به عنوان حربه براي جلب توجه والدين استفاده مي‌كنند./ح