حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه درباره گرامیداشت میلاد حضرت پیامبر اکرم (ص) گفت: ما یک مقدار در گرامیداشت یاد پیامبر (ص) کم می‌گذاریم. ما می‌دانیم دوازده امام (ع) پیروان و حافظان سنت پیامبر (ص) بودند. به تعبیری عموماً امامان ما فدای رسول خدا (ص) شدند. نباید به ما بگویند که شما برای میلاد امامان معصوم (ع) بیشتر مایه می‌گذارید.
حجت‌الاسلام پناهیان ادامه داد: اگر ما عظمت شخصیت پیامبر اکرم (ص) را درنظر بگیریم، می‌بینیم چقدر خوشبخت بودیم جزو این امت قرار گرفتیم. اگرچه ما از لحاظ ارثی و جغرافیایی اختیاری از خود نداشتیم و فرزند پدران و مادران مسلمان شدیم، ولی باید شکر این نعمت را بجا آوریم. درست است هر فردی از ابتدا به صورت ارثی مومن و مسلمان می‌شود، ولی باید آن ایمان را به ایمان اکتسابی تبدیل و تثبیت کند.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه اباعبدالله حسین (ع) در دعای عرفه می‌گوید خدایا ممنونت هستم، که مرا بعد از پیامبر اکرم (ص) به دنیا آوردی، تا او را بشناسم و جزو امتش باشم، خاطرنشان کرد: ما باید اهتمام بیشتری به رسول خدا (ص) داشته باشیم.
به گفته وی، اگرچه توجه ما به ائمه معصومین (ع) بخاطر مظلومیتشان بیشتر است، ولی رسول خدا (ص) مظلوم‌تر از همه امامان ما بود. پیامبر اکرم (ص) فرمود: احدی مثل من اذیت نشد. شما لازم نیست خیلی به سمت روضه‌ها و ذکر مصیبت‌های خاص بروید، تا اذیت‌ها و مظلومیت رسول خدا (ص) را ببینید. اگر به سمت شدت محبت پیامبر به مردم بروید، می‌بینید رنج کشیده‌ترین انسانِ تاریخ رسول خداست.
حجت‌الاسلام پناهیان افزود: پیامبر اکرم (ص) فرمود چیزی که برای شما (مردم) سخت باشد، برای پیغمبر گران است. یعنی رسول خدا پا به پای تمام رنج‌های انسان‌ها رنج کشیدند. ایشان نگاهشان به تمام انسان‌ها عاطفی بسیار عمیق است. حیات پیامبر اکرم تمام نشده و در زندگی ما حضور دارند. ایشان برای ما استغفار و شفاعت می‌کنند، برای ما دعا می‌کنند، دل نگران ما هستند، پرونده اعمال ما را می‌بینند. باید ارتباطمان را با رسول خدا بهتر کنیم.
کافی است .ولی پیامبر حریص بودند بر هدایت مردم.اسیرانی را خدمت پیامبر آوردندکه درغل وزنجیر بودند وبه پیامبر اعتراض کردندکه پیامبری شما این است!؟پیامبربه شوخی فرمودند :ما به زور هم شده می خواهیم شمارا از گمراهی بیرون آوریم وشما نمی خواهید!!؟؟ وگفتند که غل وزنجیرشان را بردارند.پیامبر اذیت وآزارشدندحتی مظلوم هم واقع شدندولی حقشان که رسول الله بودند ضایع نشدوکسی جرات رقابت براین مساله را باپیامبرنداشت وتازنده بودندمنافقان نتوانستند به اوصدمه ای ویا هجمه ای واردکنند واگر خواستندهم خداوند آنان را رسوا نمود.اما علی اول مظلومی است که حقش غصب می شود،تا۱۵۰سالبرروی منبری که حق او وامامان است سب می شود.شخصیت معنویش جوری ترور می شود که بعد ازشهادتش می گویند.علی درمسجد چراشهید شده مگر نماز می خوانده ؟؟؟وبعد ازشهادتش ،که این هجمه ها ونابود کردن فضیلت هایش در توصیف نمی گنجد.