سایه مرگ همیشه بالای سر رأفت علی الهجان بود + فیلم

سیمین بنائی، نویسنده نمایش رادیویی «مظنونین همیشگی» رادیو نمایش که بر اساس رمان «خانه عنکبوت» به موضوع نفوذ و جاسوسی در اسرائیل می‌پردازد، درباره نحوه نگارش داستان با محوریت شخصیت رأفت علی الهجان، جاسوس مصری گفت: داستان با فوت دیوید شارل سمحون شروع می‌شود. عده‌ای موقع فوت او به سراغ همسرش می‌روند و همسر دیوید شارل سمحون متوجه می‌شود همسرش یهودی نبوده، بلکه مسلمان مصری بوده است.

بنائی ادامه داد: از آنجا سیر زندگی رأفت علی الهجان (دیوید شارل سمحون) مرور می‌شود. زندگی یک نفر که در سرویس اطلاعاتی جاسوس می‌شود، با زندگی آدم عادی خیلی متفاوت است. سرتاسر زندگی رأفت علی الهجان پر از استرس است. جالب اینجاست که او قبلاً به عنوان مجرم در زندان بود و بعد وارد سرویس اطلاعاتی شد. یعنی یک نیروی اطلاعاتی به دنبال مشخصاتی بود، تا یک نفر را وارد جامعه یهودیت کند و بتواند از او برای سرویس اطلاعاتی خودش استفاده کند.

نویسنده نمایش رادیویی «مظنونین همیشگی» با بیان اینکه این شهروند مصری جاعل اسناد بود، افزود: پلیس مصر برای پیدا کردن هویت او کلی مشقت کشید، تا او را دستگیر کنند. رأفت علی الهجان بسیار آدم باهوشی بود؛ ولی در مسیر صحیح زندگی قرار نگرفته بود. گاهی هم در زندگی بد شانسی آورده بود و در آژانس‌های هواپیمایی سرش را کلاه گذاشته بودند. یعنی هم از او کلاهبرداری شده بود و هم یک کلاهبردار بود. چنین فردی برای سیستم اطلاعاتی مهم است.

به گفته وی، اما همیشه سایه مرگ بالای سر رأفت علی الهجان بود. او مدام در استرس بود، که اگر لو برود، چه اتفاقی می‌افتد! از آنجایی که رأفت آدم باهوشی بوده، با خودش کنار می‌آمد. 

بنائی در پاسخ به این سوال که بعد از مرگ او و فاش شدن هویت اصلی رأفت علی الهجان، اسرائیلی‌ها حقیقت ماجرا را انکار کردند؟ تصریح کرد: اسرائیلی‌ها به گونه‌ای رفتار کردند که متوجه نشوند دیوید شارل سمحون همان رأفت علی الهجان شهروند مصری است. 

این نویسنده افزود: همچنان دیوید برای آن‌ها اسطوره بود. چون آن‌ها احساس می‌کردند او به کشور اسرائیل خدمت کرده است؛ درحالی که تمام خدمتی که به اسرائیل کرده، بخاطر کشور مصر بوده است. حتی مصری‌ها اجازه ندادند بعد از فوت رأفت علی الهجان هویتش فاش شود. چون ممکن بود اعضای سرویس اطلاعاتی مصر لو برود. علت نام‌گذاری رمان «خانه عنکبوت» به این دلیل بود که جاسوس‌های مصری در سیستم اطلاعات اسرائیل همدیگر را نمی‌شناختند و رأفت فقط با دو رابط در ارتباط بود. اگر اسرائیل متوجه می‌شد او جاسوس است، به تمام اعضای خود شک می‌کرد.