حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه درباره احساس ناامنی در انسان‌ها بدون توجه به تاثیر ایمان در زندگی گفت: کلمه ایمان که مورد تاکید قرآن هست، از امنیت وام گرفته شده است. ستون استوار ایمان احساس امنیت است.
حجت‌الاسلام پناهیان با طرح این سوال که ما انسان‌ها با داشتن امنیت چه نسبتی داریم، افزود: قرآن می‌فرماید کسانی که ایمان می‌آورند، ظلم نمی‌کنند و به اقتضای ایمانشان عمل می‌کنند، نباید به محض دریافت احساس امنیت از ایمان ظلم کنند. این دسته از افراد امنیت دارند؛ چون ظلم انسان را در ناامنی قرار می‌دهد. حتی در برخی روایات آمده اگر انسان ظلم کند و استغفار هم کند، در دنیا چوب خطایش را می‌خورد.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه احساس ناامنی و ترس به عنوان بیماری فراگیر در زندگی عادی شده، بیان کرد: همه ما با ترس‌هایمان زندگی می‌کنیم. اینجاست ارزش ایمان دانسته نمی‌شود. چون به حس ترس عادت کردیم. بسیاری از انگیزه‌های ما یا ریشه در ترس دارند، یا توام با ترس است. تا وقتی که چیزی را داریم، ترس این را داریم که مبادا از دستش بدهیم. تا زمانی که چیزی را نداریم، ترس داریم مبادا به دستش نیاوریم.
وی ادامه داد: ترس به استعداد‌های ما صدمه می‌زند. حال اگر یک روزی چشم باز کنیم و ببینیم از هیچ چیزی نمی‌ترسیم، آن روز در کل زندگی‌مان متفاوت خواهد بود. با وجود اینکه ایمان ارزش بالایی دارد، ولی چرا ما آدم‌ها متوجه ارزش آن نمی‌شویم؟ مگر دین فطری نیست؟ اینکه ما ایمان را دوست نداریم، طبیعی نیست. ایمان هم محبوب است و هم زیبا. پس چرا ما نباید آن را حس کنیم؟ چون ما احساس نیاز به ایمان را پیدا نکردیم. وقتی متوجه شویم چقدر با ترس‌هایمان زندگی می‌کنیم، به ایمان نیازمند می‌شویم.
حجت‌الاسلام پناهیان با بیان اینکه نمی‌توان بدون خدا احساس امنیت کرد، خاطرنشان کرد: ما با دو مشکل رو‌به رو هستیم. یکی اینکه با وجود خدا و قدرت او [با وجود عدم ایمان به خدا]احساس امنیت می‌کنیم؛ انگار خدا و اراده او وجود ندارد. مشکل دیگرمان خو کردن با ناامنی دنیاست. گاهی هم خودمان را فریب می‌دهیم، که در امنیت به سر می‌بریم؛ در حالی که خدا مکرر به زبان‌های مختلف در قرآن می‌فرماید کدامیک از انسان‌ها می‌دانند زمان مرگشان کِی است؟ کدامشان می‌دانند چگونه بیماری برای آن‌ها پدید می‌آید؟ در روایات آمده که انسان سالم مریض می‌شود. بیماری از دل سلامت می‌آید.