اولین دوره آموزش معلمان مجری کتاب‌های درسی جدید پیام‌های آسمانی پایه هفتم با حضور رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی و سرگروه‌های درسی سراسر کشور برگزار شد.
لطیفی در این نشست با اشاره به فراز و نشیب‌های تولید کتاب‌های درسی، گفت: آن چیزی که برای ما در سازمان پژوهش مهم است، فارغ از ارزیابی، برآیند و نتیجه‌ای است که از کتاب درسی کسب می‌کنیم، فرایندی که این کتاب در آن تولید می‌شود، یکی از بهترین فرایند‌های سازمان است.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی اظهارکرد: فرآیند مدنظر ما به این معنا است که در مرحله اول گفت و گو‌های خوبی نسبت به اصل چارچوب کتاب انجام شده است و در مرحله دوم، درس به درس بعد از هر نگارش، کتاب در یک شورای برنامه‌ریزی مناسب و متقن بررسی شده و بر اساس فرایندی که همکاران پیش‌بینی کردند و با کمک دبیرخانه، متن آن به تعدادی از مدارس و کلاس‌ها ارائه می‌شود و بازخورد‌هایی دریافت می‌شود که این امر اتفاق بسیار مبارکی است.
وی با بیان این که جامع‌نگر بودن فرایند تألیف کتاب درسی به معنای پایان پژوهش و بسته شدن تغییرات نیست، تصریح کرد: نقد و بررسی کتاب‌های درسی موضوعی متفاوت از فرآیند تولید آن است. باید بپذیریم کار کتاب درسی و تألیف یک متن درسی، کار بسیار دشواری است. تلاش همکاران، گروه‌های درسی و دبیران سراسر کشور در تألیف کتاب‌های درسی فراتر از آن چیزی است که مشاهده می‌شود.
لطیفی خاطرنشان کرد: سازمان مصمم است تألیف آثار نو‌نگاشت در سطح کشوری تا جایی‌که ممکن است بدون اجرای آزمایشی، نشر سراسری نداشته باشد تا تمام چالش‌ها و ابهامات حل شود.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی بیان کرد: این که تمام مؤلفان، معلم باشند امر مطلوبی است، اما ضروری نیست، زیرا قلم نوشتن اقتضائاتی دارد که نمی‌شود تألیف کتب درسی را به معلم منحصر کرد. اما قطعاً استفاده از تجارب معلم ضروری است.
لطیفی گفت: کار در مرحله پژوهش قرار دارد. این کتاب سعی کرده است، ناظر به دشواری‌های شرایط آموزش، یا تربیت دینی در زمان حاضر و با در نظر گرفتن آن شرایط بومی که مخاطب درگیر است، این محتوا و متن را بیاورد، اما کماکان امکان اصلاح و بهبود دارد. زیرا متن تنها بخشی از فرایند تربیتی است.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با بیان این‌که استاد درس معارف، خودش جزئی از متن و در واقع متن زنده است، افزود: احساس، فهم، دریافت و درکی که دانش‌آموز از معلم می‌گیرد، همه به استاد و معلم و نقش مهمی که او ایفا می‌کند، بر‌می‌گردد. محتوا فراموش می‌شود، اما سلوک و روش استاد و اثر تربیتی او هرگز فراموش نخواهد شد و این مربی و معلم است که می‌تواند کاستی‌ها و نارسایی‌های محتوا را پوشش دهد.