برگزاری جشن غدیر حافظه تاریخی‌مان را پر رنگ کرد

سید مجید امامی، دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور با حضور در استودیوی گفت‌وگوی ویژه خبری در تحلیل چرایی حضور میلیونی مردم در جشن غدیر گفت: مصوبات و ایده‌های خوبی برای توسعه اجتماعات مردمی داریم، که مصوبه هفته گذشته با عنوان هفت روز، هفت دیار و هفت رویداد با هدف رویداد‌های مشارکت آفرین بود. البته این مصوبه را برای هر استان هم پیشنهاد دادیم.

امامی ادامه داد: در سرمایه اجتماعی میل به مشارکت اجتماعی و امید به تصرف محیط پیرامونی جزو شاخصه‌های مهم محسوب می‌شود. شما چه شاخصی زیباتر از این می‌بینید، که کسی بخواهد شادی خود را به دیگران منتقل کند. اینکه کسی از دهک‌های پایین اقتصادی باشد و نذر کند که از مردم پذیرایی کند، یا به کودکان اسباب‌بازی هدیه دهد. 

دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور با بیان اینکه نشاط اجتماعی نیازمند پایگاه معنایی است، افزود: منظور از معنا مفاهیمی است، که در زندگی روزمره به آن نیاز داریم. مفاهیمی مانند گذشت، تعامل، زیبایی و ... ظاهراً امور معنوی هستند، که زندگی فرهنگی ما را شکل می‌دهند. یک قله معنا اهل بیت، اولیای دین و در راس فرهنگ شیعه شخصیت امیر‌المومنین (ع) است، که در عید غدیر از سوی مکتب، پیامبر (ص) و خدا به عنوان امام معرفی می‌شود. این کانون معنایی در طول تاریخ مفاهیم عدالت، مهربانی، ایثار، انصاف، گذشت و رسیدگی به محرومان را باز تولید کرده است. در نتیجه، ذخیره‌ای از معانی را پیش روی ما گذاشته است. 

به گفته وی، ما وقتی تاریخ و حافظه فرهنگی نداشته باشیم، باید با چه بهانه و با چه ارزشی احساس منزلت کنیم؟ ما وقتی با انجام کار خیر خودمان را به علی (ع) نزدیک می‌کنیم، از انجام آن کار به وجد می‌آییم. برگزاری جشن غدیر حافظه تاریخی مبتنی بر مکتب علوی و شخصیت و امامت امیر‌المومنین را پر رنگ می‌کند. حال برای به ثمر رساندن این انباشت معنایی دو مسیر لازم است. یکی جماعت و دیگری خلاقیت است. اگر خلاقیت متناسب با زمانه برای نمایش جماعت باهم ضرب شود، انباشت معنایی به ثمر می‌رسد.

امامی با بیان اینکه وقتی موکب می‌زنیم، تا به مردم خدمات بدهیم، مفهوم درون خانه‌ای را به نام مهمانی باز تولید می‌کنیم، که در قالب خلاقانه خیابانی است، بیان کرد: جماعت ذاتاً نشاط آفرین است. وقتی آدم تنهاست، زودتر افسرده می‌شود. باهم بودن شادی آفرین است. البته خلاقیت منجر می‌شود معانی سرکوب نشوند. پس موکب زدن یک خلاقیت است. اگرچه این ایده را از اربعین الهام گرفتیم، ولی آن را ایرانی کردیم و به ساحت جشن تبدیلش کردیم. به شدت باهم بودن مردم در زندگی شهری کمرنگ شده است. ما روزانه باهم در ترافیک و ازدحام هستیم، ولی باهم زیست نمی‌کنیم.