مسلم است طبق اعتراف دولت سوئد جنایت قرآن سوزی در این کشور در چارچوب آزادی بیان نیست؛ آن هم از سوی کشور‌های مدعی اروپایی که خود سردمدار زیر سؤال بردن آمار و ارقام جنایت هولوکاستی هستند که هیتلر رقم زده بود.
به عنوان نمونه، پس از انتشار کاریکاتور موهن پیامبر اکرم (ص) در نشریه دانمارکی، یکی از مسئولان آن بدون عذرخواهی از مسلمانان، اعلام کرد قصد دارد کاریکاتور‌های مشابهی در نقد نازی‌ها و هولوکاست منتشر کند؛ هرچند وی همان روز اظهاراتش را پس گرفت، ولی تهدید به اخراج شد و به «مرخصی اجباری» رفت!
نمونه‌های زیادی از این رفتار متناقض و عجیب غربی‌ها وجود دارد، ازجمله شخص امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه که انتشار کاریکاتور‌های موهن از رسول خدا (ص) را «آزادی بیان» می‌داند.
برای اینکه مشابه این جنایت شنیع از سوی غربی‌ها تکرار نشود، واکنش‌های مطلوب و بازدارنده‌ای که لازمه آن همسویی جهان اسلام است، در زیر بیان می‌شود:
۱. در بُعد دیپلماتیک باید سفرای کشور‌های اسلامی از سوئد فراخوانده و سفیران سوئد در این کشور‌ها احضار شوند تا یادداشت اعتراض آمیز شدیدی به آن‌ها تسلیم شود تا به دولت متبوعشان در استکهلم منتقل کنند. در این پیام‌ها باید لزوم گنجاندن بندی در قانون اساسی سوئد مبنی بر جرم انگاری سوزاندن قرآن تصریح و مجازات بازدارنده‌ای برای هر کس که مرتکب این جنایت شود، تعیین شود. حتی بازگشت سفیران به کشور‌های اسلامی می‌تواند به جرم انگاری سوزاندن قرآن در سوئد منوط شود.
بیشتربخوانید
۲. تحریم همه محصولات سوئد و توقف صادرات به این کشور به صورت همه جانبه که باعث خسارت صد‌ها میلیارد دلاری به اقتصاد سوئد می‌شود، الزامی است. تحریم سلاحی مهم و مؤثر است که در صورت تداوم می‌تواند استکهلم را از خط مشی گذشته برحذر دارد.
۳. لزوم گنجاندن تدریس قرآن کریم در برنامه‌های آموزشی تمام کشور‌های عربی و اسلامی. خشم ما تنها از جرم سوزاندن قرآن کریم درست نیست، در عین حال باید آموزش قرآن به برنامه‌های درسی افزوده شود.
۴. افتتاح هزاران مدرسه حفظ قرآن کریم و حمایت مالی و معنوی از آن‌ها در دستور کار وزارت آموزش و پرورش کشور‌های اسلامی قرار گیرد. باید اعتباربخشی به گواهینامه‌های این مدارس و نیز گسترش آموزش قرآن کریم به دانش آموزانی که می‌خواهند در زمینه قرآن و علوم آن تخصص داشته باشند، در دستور کار قرار بگیرد.
۵. برپایی اردو‌ها و فعال سازی مراکز حفظ قرآن کریم در تعطیلات تابستانی پس از پایان دوران مدرسه و ترغیب والدین به ثبت نام فرزندان در این اردو‌ها و انجام فعالیت‌های مختلف در کنار آموزش قرآن.
۶. برپایی مسابقات بزرگ حفظ، تهذیب و ترتیل قرآن کریم در هر کشور و اعطای هدیه به افراد ممتاز.
۷. برگزاری سمینار‌های حفظ قرآن کریم و تجلیل از حافظان قرآن.
۸. افتتاح مدارس و مراکز حفظ قرآن و آموزش علوم قرآنی در سراسر جهان اسلام و به ویژه در کشور‌های اروپایی و جذب فرزندان مهاجران و اقلیت‌های مسلمان به تحصیل قرآن کریم.
۹. توزیع ۱ میلیارد نسخه از قرآن کریم با چاپ فاخر و ترجمه معانی آن به زبان‌های مختلف دنیا و اعطای آن به کتابخانه ها، مساجد، مراکز آموزش‌های دینی و مراکز اسلامی سراسر جهان.
۱۰. راه اندازی ده‌ها وب سایت و برنامه تخصصی تلفن همراه در زمینه نشر قرآن کریم و ترجمه‌های آن به زبان‌های مختلف تا قرآن آموز و افراد مختلف با هر مرورگری بتوانند قرآن را جست وجو، معانی آن را ترجمه و تفسیر کنند.
۱۱. اقلیت‌های مسلمان در غرب به‌ویژه سوئد باید هیئت‌هایی از شخصیت‌های با نفوذ و برجسته تشکیل دهند تا از دولت و نیرو‌های صاحب نفوذ بخواهند خطر آتش زدن قرآن را تبیین و بر لزوم جرم انگاری آن تأکید کنند. این جنایت فجیع به خشونت و تروریسم دامن می‌زند و احتمالاً به بی ثباتی در ان کشور و هر کشوری که در آن چنین جنایتس رخ دهد، منجر می‌شود.
۱۲. برگزاری تظاهرات در محکومیت این جنایت و تشویق غیرمسلمانان ازجمله میانه‌رو‌ها به محکوم کردن جنایت قرآن سوزی در سوئد. شخصیت‌های با نفوذ و برجسته باید اینگونه اقدامات را تقبیح و آثار منفی آن را برای افکار عمومی تبیین کنند.
۱۳. جلوگیری از هرگونه اقدامات خرابکارانه از سوی افراد آشوب طلب که امکان دارد وجهه اسلام را مخدوش کند. این گونه اقدامات بیش از آنکه به نفع مسلمانان باشد، به آن‌ها آسیب می‌رساند. نکته قابل توجه اینکه مسلمانان در غرب به قوانین و قانون اساسی کشور‌های میزبان از شهروندان آن کشور‌ها پایبندتر هستند.
۱۴. طرح دعوی حقوقی علیه هر کس که این عمل مجرمانه را انجام دهد. این افراد باید تحت تعقیب قرار بگیرد؛ زیرا رفتار به اصطلاح متمدنانه آن‌ها توهین به میلیون‌ها مسلمان در سراسر جهان است.
۱۵. بهره‌برداری از ظرفیت رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مختلف برای تشریح لزوم مقابله با این جنایت و نیز تأکید بر احترام به احساسات مسلمانان و مذاهب مختلف به عنوان یکی از حقوق اساسی شهروندان مسلمان.
منبع: راهبرد معاصر