دانشمندان ایزوتوپ جدیدی را برای نادرترین عنصر در پوسته زمین با ۸۵ پروتون و ۱۰۵ نوترون شناسایی کرده اند. استاتین ۱۹۰ سبک‌ترین ایزوتوپ کشف شده تاکنون است.
هانا کوکونن، فیزیکدان دانشگاه ییواسکیلا فنلاند گفت: "مطالعه هسته‌های جدید برای درک ساختار هسته‌های اتم و حدود شناخته شده ماده مهم است".
استاتین بسیار رادیواکتیو و ناپایدار است. پایدارترین ایزوتوپ عنصر استاتین، استاتین ۲۱۰ است. به همین دلیل است که این عنصر به ندرت در طبیعت یافت می‌شود و به سختی می‌توان یک گرم از آن را در آن واحد روی زمین جمع آوری کرد؛ چراکه این عنصر تشکیل می‌شود، سپس دوباره متلاشی می‌شود و پروتون‌ها و نوترون‌هایی را آزاد می‌کند تا زمانی که به شکل یک عنصر پایدا فرود آید. این عنصر، عنصری مانند بیسموت یا رادون است، و با توجه به اینکه عمر کوتاهی دارد، خواص آن عمدتاً از استنتاج گرفته شده و به طور قطعی شناخته شده نیست.
ما حتی نمی‌دانیم که این عنصر هالوژن است یا فلز، عنصر بسیار عجیبی است، اما مطالعه آن می‌تواند به ما نه فقط در شناخت خود عنصر، بلکه به درک بهتر از اعوجاج هسته ایزوتوپ‌های مختلف و واپاشی رادیواکتیو. نیز کمک کند.
این تحقیق با استفاده از دستگاهی به نام جداکننده رفلکس پر شده با گاز انجام شد و از آن برای انجام آزمایش‌های همجوشی و تبخیر استفاده می‌شود. این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که یون‌های سنگین در هسته‌های هدف شتاب می‌گیرند تا به عناصر سنگین‌تر تبدیل شوند و سپس در طی فرآیند آلفا تجزیه شوند. سپس ذراتی از آلفا متشکل از دو پروتون و دو نوترون (عمدتا هلیوم) را آزاد می‌کند تا پایدار شود.
به نظر می‌رسد این نتایج با آنچه ما در مورد عنصر واپاشی آلفا می‌دانیم مطابقت دارد. نیمه عمر ایزوتوپ تنها ۱ میلی ثانیه است و سطح انرژی ۷۷۵۰ کو ولت است که نسبتاً طبیعی است و می‌تواند در برخی ایزوتوپ‌های رادیواکتیو عناصر سنگین اتفاق بیفتد.
منبع: الیوم السابع