چرا فضانوردان به عفونت‌های ویروسی مبتلا می‌شوند؟

بر اساس مطالعه‌ای که در مجله Frontiers in Immunology منتشر شده است، سفر فضایی، داده‌های بیان ژنی در گلبول‌های سفید خون را تغییر می‌دهد که این مسئله سیستم ایمنی فضانوردان را تضعیف و آن‌ها را در هنگام حضور در فضا مستعد ابتلا به عفونت‌ها و خارش می‌کند.
 
فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی همچنین ذرات ویروس زنده بیشتری مانند ویروس اپشتین بار، واریسلا-زوستر مسئول زونا، هرپس سیمپلکس-۱ مسئول زخم‌ها و سیتومگالوویروس را دریافت می‌کنند.

داده‌های بیان ژنی در گلبول‌های سفید

دکتر اودت لنوول، دانشیار و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: این مطالعه نشان داده است که داده‌های بیان چندین ژن مرتبط با عملکرد سیستم ایمنی هنگامی که فضانوردان به فضا می‌رسند به سرعت کاهش می‌یابد، در حالی که عکس آن زمانی اتفاق می‌افتد که شش ماه بعد از ایستگاه فضایی بین المللی به زمین باز می‌گردند.
 
به گفته موسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی در ایالات متحده، بیان ژن فرآیندی است که در آن اطلاعات رمزگذاری شده در یک ژن به عملکرد تبدیل می‌شود.
 
محققان بیان ژنی لکوسیت‌ها، موسوم به گلبول‌های سفید را در گروهی متشکل از ۱۴ فضانورد، شامل سه زن و ۱۱ مرد، که طی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ حدود ۴.۵ تا ۶.۵ ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور داشتند، مورد مطالعه قرار دادند.
 
تیم محققان لکوسیت‌ها را از ۴ میلی لیتر خون گرفته شده از هر فضانورد در ۱۰ نقطه زمانی مختلف اعم از یک بار قبل از پرواز، چهار بار در حین پرواز و پنج بار دیگر روی زمین جدا کردند. آن‌ها دریافتند که داده‌های بیانی حدود ۱۵۴۱۰ ژن در گلبول‌های سفید یا لکوسیت‌ها به طور متفاوت بیان می‌شوند. 
 
تغییرات در بیان ژن باعث کاهش سریع قدرت سیستم ایمنی فضانوردان می‌شود و در عرض یک سال پس از بازگشت به زمین به سطح بیان قبل از پرواز خود باز می‌گردد.
 
علاوه بر این، محققان به این نتیجه رسیدند که فضانوردان بازگشتی نیز حداقل یک ماه پس از بازگشت به زمین در معرض خطر عفونت هستند.
 
محققان خاطرنشان کردند که مدت زمان بهبودی احتمالاً به سن، جنسیت، تفاوت‌های ژنتیکی و قرار گرفتن کودکان در معرض عوامل بیماری زا بستگی دارد.

منبع: الیوم السابع