نظام بهداشت عمومی انگلیس که هفتاد و پنجمین سالگرد خود را در اوایل ژوئیه جشن می‌گیرد، در حال گذراندن یک بحران عمیق است که به دلیل سیاست‌های ریاضتی و پیامد‌های همه گیر ضعیف شده است.
براساس گزارش خبر‌گزاری فرانسه، نظام بهداشتی انگلیس ماه‌هاست که با اعتصاب‌های تاریخی پرستاران، امدادگران و پزشکان که خواستار افزایش حقوق و بهبود شرایط کاری هستند، مواجه شده است. مردم انگلیس با فهرست‌های انتظار طولانی برای دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی روبرو هستند.
در پایان این گزارش آمده است رهبران و سیاستگذاران باید به طور جدی نگران این موضوع باشند که نظام بهداشتی انگلیس همچنان در زمینه مراقبت‌های بهداشتی از بسیاری از همتایان خود عقب است.
انگلیس در چندین معیار، از جمله امید به زندگی و مرگ و میر‌هایی که می‌توانند با مراقبت‌های بهداشتی موثر و خدمات پیشگیرانه از آن‌ها جلوگیری شود، بدتر از بسیاری از همتایان خود عمل می‌کند.
انگلیس از نظر مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قابل درمان (مانند سرطان سینه یا روده) در رتبه دوم قرار دارد. تنها آمریکا است که از این نظر وضعیت بدتری دارد، در حالی که استرالیا، ژاپن و فرانسه بهترین رتبه را دارند.
در خصوص سکته مغزی، انگلیس بالاترین میزان مرگ و میر را در ۳۰ روز پس از پذیرش در بیمارستان دارد. هلند و کانادا در صدر جدول قرار دارند.
بر اساس این گزارش، انگلیس در خصوص سرانه پرستاران و پزشکان به طرز شگفت‌آوری در مقایسه با همتایان خود عقب است.
این کشور از نظر تجهیزات هم عقب است. انگلیس از نظر تعداد اسکنر و ام آر آی با ۱۶.۱ در هر میلیون نفر در رتبه آخر قرار دارد، در حالی که این رقم در ژاپن ۱۶۶.۷ است.