بازی یک تجارت چند میلیارد دلاری است که سالانه میلیون‌ها مشتری در سراسر جهان دارد و به طور کلی مردم مقدار زیادی پول برای بازیهای ویدیویی خرج می‌کنند. در یک جمله می‌توان اینگونه گفت که صنعت بازیهای ویدیویی مردم را فریب می‌دهند تا پول خرج کنند.
بازی به عنوان یک روش جذاب به اندازه سایر محتوا‌ها مثل کتاب و فیلم ارزش سرگرمی ارائه می‌دهد و حتی در صورت استفاده مناسب می‌تواند درس‌های ارزشمندی را به شما آموزش دهد.
ارزش صنعت بازی در سال ۲۰۲۳، ۲۲۱.۴ میلیارد دلار تخمین زده شده و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۳۰ به ۵۸۳.۶۹ میلیارد دلار برسد. در این بین ایالات متحده با ۵۶.۸۴ میلیارد دلار درآمد، بیشترین سهم بازار را داشته است.
طریقه کسب درآمد این صنایع از چند روش است. مثلا فروش کنسول‌ها، بازی‌ها و توسعه آن‌ها درآمد بازی‌سازان را تامین می‌کند. همچنین اگر واضح ببینیم اکثر این بازیهای ویدیویی با وسوسه کردن بازیکنان برای خرج کردن پول در خرید‌های درون بازی، درآمد خود را به دست می‌آورند. به طوری که این روز‌ها برخی از بازی‌سازان برای کسب درآمد فقط به این خرید‌های درون برنامه‌ای متکی هستند.
فرقی هم نمی‌کند که روی کنسول‌ها، رایانه‌های شخصی یا تلفن همراه بازی می‌کنید، به طور کلی در هسته این ریزتراکنش‌ها یک پدیده روانی برای کسب درآمد بازی‌سازان وجود دارد. بازارجهانی خرده پرداخت‌های اینترنتی طبق پیش‌بینی‌ها از ۶۷.۹ میلیارد در سال ۲۰۲۲ به ۷۶.۶۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
بیشتربخوانید
بازیکنان همیشه چیز بیشتری می‌خواهند، زیرا همیشه چیزی وجود دارد که کاملاً در دسترس نیست. وقتی بالاخره کسی دستش به یک آیتم یا قدرتی که قبلاً دست نیافتنی بود می‌رسد، احساس پیروزی می‌کند و همه ما عاشق این پیروزی‌ها هستیم. این احساس موفقیت باعث می‌شود که نسبت به خود و توانایی‌های خود احساس خوبی داشته باشیم. از طرفی هم ما با خرید به خودمان پاداش می‌دهیم.
به طور کلی، آیتم‌های درون بازی سلاح‌ها، زره‌ها یا پوسته‌های آرایشی قابل خرید هستند که بازیکنان می‌توانند برای قوی‌تر کردن شخصیت خود یا بهبود تجربه بازی خریداری کنند. تولیدکنندگان بازیهای ویدیویی آن‌ها را کالا‌های مجازی می‌دانند. این خرید‌ها ممکن است جان دوباره‌ای به شخصیت بازی بدهد و یا شما را نسبت به دیگران جلو بیاندازد. همچنین با پول خرج کردن می‌توان قسمت‌های تکراری بازی را دور زد و مراحل خسته‌کننده بازی‌ها را پشت سر گذاشت.
یک استراتژی دیگر در این حوزه استفاده از واحد‌های پولی جدید و گنگ است. به این صورت که از لحاظ روانی به شکلی روی گیمر تاثیر می‌گذارد که متوجه خرج کردن پول و از دست دادن آن نمی‌شود.
طراحی و سیاست این صنعت را نباید نادیده گرفت. این بازی‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بازیکنان را وادار می‌کند تا پول بیشتری خرج کنند، بدون اینکه حتی دو بار در مورد آن فکر کنند. در واقع به بازیکنان القا می‌شود که برای موفقیت یا لذت بردن از بازی به آیتم‌های خاصی نیاز دارند و یا اگر پرداختی انجام ندهند، مقداری از بازی را از دست خواهند داد.
این آیتم‌ها می‌توانند، سلاح یا لوازم مرتبط با بازی باشند و در اکثر موارد فقط طرحی برای خالی کردن کیف پول شما هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که بازی‌سازان از ترفند‌های قمار در طراحی بازی‌ها استفاده می‌کنند که باعث می‌شود افراد برای مدت طولانی‌تری بازی کنند و درنتیجه پول بیشتری خرج کنند و همین باعث خرید مکرر می‌شود.
اگر در اینجا به این فکر می‌کنید که چگونه خودمان یا فرزندانمان را از این فریب دور نگه داریم باید بگوییم که روش واحدی وجود ندارد و هر بازی روش خود را برای ترغیب مردم به خرج کردن دارد.
در طرف مقابل افرادی هستند که این مدل پول خرج کردن را نوعی مزیت می‌بینند. مثلا در چندین مصاحبه با بازیکن‌ها این مدل پول خرج کردن نوعی ارزش تلقی شده است و آن‌ها معتقدند اگر بازی‌ها بتوانند به عنوان یک ابزار آرامش بخش برای کاهش استرس ما عمل کنند و یا روشی برای آشنایی با افراد جدید و یا ابزار مناسبی برای سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت باشند، چرا که نه؟ پس ارزش خرج کردن دارند.
از طرفی برخی به مساله کسب درآمد از بازی هم اشاره می‌کنند و می‌گویند خرج کردن در بازی نوعی سرمایه‌گذاری است و از راه‌های متفاوتی مثل تولید ویدیو بازگردانده می‌شود. همچنین عده‌ای می‌گویند برخی بازی‌ها جنبه آموزشی دارد و هزینه کردن برای آن‌ها عاقلانه است. اما اگر بخواهیم به طور کلی در یک جمله این بحث را جمع کنیم باید بگوییم این مدل پول خرج کردن اگر عاقلانه باشد خوب است و نباید از حد بگذرد.
هزینه کردن برای بازی‌ها زمانی باید متوقف شود که سایر ابعاد رفاه شما را مختل کرده و به خطر بیاندازد و شما را از داشتن سبک زندگی بهتر باز دارد.
اگر بازی بیش از حد وقت شما را می‌گیرد و بر بهره‌وری و زندگی شما تأثیر می‌گذارد، برای حفظ کیفیت زندگی خود، باید بودجه خود را کاهش دهید. در چنین شرایطی نباید اعتیاد به بازی و قمار را هم نادیده گرفت. برخی از بازی‌ها قمار را به عنوان بخشی از محتوای خود دارند و بنابراین برخی از بازیکنان ممکن است این موضوع را جذاب بدانند و حتی به دنیای واقعی قمار نیز روی آورند. به طور کلی مرز بازیهای کامپیوتری و قمار به‌تدریج دارد محوتر می‌شود و این موضوع نگران‌کننده‌ای است.
منبع: ایرنا
با کم کردن از بازی کامپیوتری ، کسی نمی میرد .
توقع این هست که مهارتهای زندگی شان را بیشتر کنند و اخلاق ضد اجتماعی پیدا نکنند .