توماسو ترو مولف دوم این پژوهش نوشت: قبل از فعالیت تلسکوپ فضایی جیمز وب، یعنی حدود یک سال قبل، ما رویای تایید چنین کهکشان کم نوری را هم نمی دیدیم.
محققان با استفاده از نورهای کیهانی که میلیون ها سال سفر می کنند تا به ما برسند، سال های اولیه پیدایش جهان را بررسی می کنند. چند میلیارد سال اولیه تشکیل جهان به خصوص برای ستاره شناسان پررمز و راز است.
گوییدو رابرتز بورسانی مولف ارشد پژوهش می گوید: تاکنون بیشتر کهکشان هایی که تلکسوپ فضایی جیمز وب رصد کرده، نمونه های درخشان و نادری هستند که لزوما نشان دهنده کهکشان های جوان اوایل پیدایش جهان نیستند.
وی در ادامه افزود: کهکشان های بسیار کم نور مانندJD۱ بسیار متعدد هستند و به همین دلیل معتقدیم آنها بیش از کهکشان هایی که فرایند دوباره یونیزه شدن راگذرانده اند، نشان دهنده دوران اولیه پیدایش جهان هستند و اجازه می دهند نور فرابنفش بدون مانع در بعد فضا و زمان حرکت کند.
محققان با کمک حساسیت بالای تلسکوپ جیمز وب توانستند JD۱ را بیابند. این کهکشان پشت Abell۲۷۴۴ ( یک خوشه از کهکشان های بزرگ و درخشان) قرار دارد.
خوشبختانه وب با کمک روش لنز گرانشی توانست کهکشان کم نور را رصد کند. کشش گرانشی خوشه کهکشانی سبب شده بود JD۱ بزرگتر و ۱۳ بار درخشانتر از حالت معمولی به نظر بیاید.
همچنین از ابزار طیف سنج مادون سرخ این تلسکوپ برای دسترسی به طیف نور مادون سرخ کهکشان مذکور استفاده شد. داده ها نشان دهنده جزئیاتی کلیدی مانند تعداد ستارگان و میزان گرد وغبار و عناصر سنگین این کهکشان دوردست هستند.
منبع: IE