محمدجواد عسکری در یازدهمین جشنواره گل و گلاب داراب که با حضور سرپرست وزارت جهاد کشاورزی و مدیران استانی و شهرستانی در دانشکده کشاورزی و منابع‌طبیعی داراب برگزار شد با تاکید بر اینکه کشت محصولات کم‌آبر در مناطق مختلف این شهرستان یکی از برنامه‌های اجرایی حوزه کشاورزی محسوب می‌شود، گفت: بیش از ۷ هزار هکتار از اراضی مستعد کشاورزی این منطقه در زمینه گل محمدی به صورت آبی و دیم در حال کشت می‌باشد که تاکنون بزرگترین کشت دیم دنیا را به خود اختصاص داده است.
او با اشاره به اهمیت ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی در شهرستان داراب، ادامه داد: داراب با سطح کشت بالا و میزان برداشت قابل توجهی که در روستا‌های آن در حال بهره‌برداری است بایستی صنایع تبدیلی آن در زمینه فرآوری گل محمدی ایجاد بشود تا امکان افزایش ارزش این محصولات فراهم شود.
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس در رابطه با برگزاری جشنواره گل و گلاب داراب افزود: قابلیت‌های بخش کشاورزی این منطقه امکان برگزاری رویداد‌های گردشگری را برای مردم بومی این منطقه و همچنین سراسر کشور فراهم کرده است که امروز پس از چندین سال وقفه به دلیل بیماری فراگیر کرونا شاهد برگزاری یازدهمین جشنواره گل و گلاب شهرستان داراب هستیم.
او گفت: رویدادمحوری یکی از راهکار‌های معرفی فرهنگ بومی مناطق مختلف در کشور بوده که ارزش‌های پنهان و هنر بومیان را به گردشگران معرفی خواهد کرد و خوشبختانه جشنواره مذکور سهم بسزایی در زمینه دستاورد‌های فرهنگی و اقتصادی برای بهره‌برداران تولیدکننده و عرضه‌کننده گل و گلاب داشته است.
نماینده داراب و زرین‌دشت خام‌فروشی این محصول را یک آسیب در بخش اقتصاد کشاورزی دانست و گفت: با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته تلاش داریم تا بتوانیم با ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی از خام‌فروشی گل محمدی جلوگیری نماییم و در این راستا بستر‌های لازم سرمایه‌گذاری نظیر زیرساخت‌هایی مانند زمین، تسهیلات و مجوز‌های قانونی نیز فراهم شده است.
عسکری در پایان از فرآیند تهیه طرح مطالعاتی میراث‌فرهنگی ناملموس گل محمدی خبر داد و گفت: این اقدام در راستای ثبت ملی و جهانی میراث‌فرهنگی ارزشمند شهرستان داراب است که با محقق شدن اهداف آن گام بزرگی در زمینه ارتقای فرهنگی و تامین نیاز مصرف‌کنندگان داخلی و خارجی برداشته می‌شود.
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس در پایان نسبت به اهمیت جایگاه صادراتی محصولات و فرآورده‌های گل محمدی، گفت: با عرضه این محصولات و فرآورده‌های آن در بازار‌های داخلی و بین‌المللی نیز امکان خلق ثروت برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان فراهم می‌شود که در افزایش توان اقتصادی بومیان منطقه و ارزآوری به کشور نقش‌آفرین است.