ابراهیم قاسمپور کارشناس فوتبال درباره انتخاب رضا عنایتی به عنوان سرمربی تیم ملی امید اظهار کرد: انتخابهایی که برای تیمهای ملی ردههای سنی مختلف در فدراسیون فوتبال انجام میشود بیشتر به پیشنهاد یا از جانب یک شخص است و انتخابی نیست که از جانب کمیتهای فنی متشکل از چندین کارشناس باشد. کارشناسانی که از تمامی جوانب و زوایا موضوع جایگاه سرمربی تیم ملی را در نظر بگیرند. کما اینکه در گذشته دیدیم یک فرد خودرأی به تنهایی برای تیم ملی بزرگسالان تصمیم گرفت، چون در رأی هرم فدراسیون بود.
او ادامه داد: بحث من در مورد رضا عنایتی نیست و نباید خیلی تعجب کنیم از انتخابهایی که صورت میگیرد. اینکه زمان را از دست میدهیم و ۴ ماه تا بازیهای آسیایی باقی مانده از نگاه فدراسیون اهمیت زیادی ندارد. چنین تصمیماتی در گذشته گرفته شده، در حال حاضر گرفته میشود و در آینده هم از این نوع تصمیمات گرفته خواهد شد. ورزش ما صاحب درست و حسابی ندارد، کسانی هستند که فقط برای خودشان تصمیم میگیرند و منافع شخصیشان را در نظر دارند. منافع جمع و آبروی ورزش کشور برای آنها اهمیتی ندارد. تصمیمهای خودسرانه و آنی که اثرات منفی آن را هم دیدهایم. قطعاً عنایتی و دستیارانش همه تلاش خود را خواهند کرد، اما زمان کافی به وی داده نشده، با این حال از صمیم قلب میخواهم موفق شود و تیمش به المپیک برود.
پیشکسوت تیم ملی درباره اینکه رضا عنایتی میتواند در تیم امید دست به کار بزرگی بزند و برای نخستین بار پس از ۴۸ سال این تیم به المپیک برود، گفت: تیمهای امید خوبی در ادوار گذشته داشتیم، اما به خاطر مشکلات و گرفتاریهایی که برای این تیمها درست شد، از جمله تأخیر در انتخاب سرمربی، ثبات نداشتن مربی در رأس کار، بیبرنامگی و هزینه نکردن برای تیمهای پایه، اردوها و بازیهای تدارکاتی نامناسب، همکاری نکردن تیمهای باشگاهی با سرمربی تیم امید، سبب میشد تا بهترین تیمهای امید با وجود بهترین بازیکنانی که داشتیم و بعدها در تیم ملی بزرگسالان درخشیدند حذف شویم و به المپیک نرسیم. رضا عنایتی مسئولیت بزرگی را به گردن گرفته و باید تیمی را موفق کند که حمایت خوبی از آن نشده و شاید در فرصت باقیمانده، اردوها و بازیهای تدارکاتی بسیار خوبی برای این تیم در نظر بگیرند تا اتفاقی بزرگ رقم بخورد.
قاسمپور بیان کرد: من که بازیکن تیم ملی بودم و سالهای مربیگری کردم با وجود سالها حضور در عرصه فوتبال امید چندانی به صعود این تیم ندارم، اما شاید اتفاقاتی بیفتد که انتظار آن را نداشته باشیم. آن قدر تیم امید در صعود به المپیک ناموفق بوده که مردم به این تیم امید زیادی ندارند. به هر حال پیش آمده که نتایج مقطعی خوبی گرفتیم، اما تداوم نداشتیم. رقبا امکانات بهتری دارند و برنامههای مدنظرشان را از مدتها پیش اجرا کردهاند و در حال انجام برنامههای تکمیلی خود هستند. باید به جنگ رقبایی برویم که سرمایهگذاری حریفان خیلی بهتر از ما بوده و تعدادی از آنها به واسطه هزینه بیشتری که خرج کردهاند از ما پیش افتادهاند. امید زیادی به تیم امید نیست، اما فوتبال قابلیت پیشبینی را ندارد و شاید این بار عنایتی بتواند نتایجی بگیرد که منجر به صعود تیم امید به المپیک شود.