محمدهادی ایمانیه در پیامی به مناسبت روز بزرگداشت ملاصدرای شیرازی آورده است: سپاس، آفریدگاری که اندیشیدن را در انسان نهاد و هستی را در او روان ساخت. او که در هر هنگامهای راهنمایی آورد تا اندیشگاه انسانی را به بلندای دانش و اندیشه رهنمون کند.
او ادامه داد: خرداد، ماه اندیشهورزانی است که بر صدر جهان، گفتمانشان میدرخشد. ماهی که با بزرگداشت حکیم بزرگ و اندیمشند سترگ، ملاصدرای شیراز آغاز میشود؛ همو که اندیشه اسلامی ایرانی را در پیوندگاه فلسفه و عرفان، حکمتی دیگر برون آورد و با حرکت جوهری خویش، حقیقت دیگری را بر هستی نمایان ساخت.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان فارس گفت: همان مکتب اندیشگاهی که حکیم وارسته و اندیشمندی از پیروان حکمت متعالیه صدرایی، امام خمینی (ره)، با زدودن تیرگیهای بیخرد ستمشاهی، آن را بر صدر نشاند.
ایمانیه در ادامه این پیام، یکم خرداد، روز بزرگداشت صدرالمتألهین، ملاصدرای شیرازی، آغازگری بر مکتب اندیشگاهی حکمت، فلسفه و عرفان اسلامی ایرانی شیعه، را بزرگ و گرامی داشت.
نخستین روز از ماه خرداد به گرامیداشت صدرالمتالهین، ملاصدرای شیـرازی اختصاص یافته است.
صدرالدین محمدبن ابـراهیم بن یحیی قوامی شیرازی مشهور به ملاصـدرا و پیروان مکتب او را صدرالمتالهین نامیده اند، این فیلسوف در سال ۹۷۹ هجـری قمری در شیراز چشم به جهان گشود. نخست در محضر پدر به کسب علوم و معارف پرداخت و پس از مرگ او به تکمیل معارف و معلومات خود پرداخت.
ملاصدرا در علوم عقلی از فیلسوف شهیر میرداماد و درعلوم نقلی نیز از محضـر بهاالدین محمد عاملی که شیخ الاسلام نامیده میشود بهـرههای فراوانـی برد.
این فیلسوف ایرانی پس از پایان تحصیلات به قم رفت و در «کهک» از توابع این شهر گوشه نشینی اختیار و از رهگذر مجاهدت و ریاضت دریچهای به عالم قدسی باز کرد و توانست حقایق علمی پیش آموخته را از راه مکاشفات مشاهده کند.
تالیف آثار ارزنده و تاسیس مکتب فلسفی، مربوط به همین دوره از زندگی این فیلسوف برجسته است. در هفتمین سفری که پیاده عازم حج شد یا پس از بازگشت از این سفر در بصره و در سن ۷۰ سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
حیات علمی این فیلسوف که از رهگذر آن توانست خـدمات ارزندهای به فلسفـه کند به ۳ بخش و دوره تقسیم میشود. نخست بخش دوره شاگردی و دانش اندوزی است که در این دوره او تنها به بحث و تتبع در آرا و نظریههای متکلمان و فیلسوفان پرداخت و هنوز به مرحله مسلک عرفانی نرسیـده بود.
۱۵ سال از زندگی وی نیز صرف عبادت در منطقه کهک قم شد که خود او این دوره را دوران پی بردن به رموز و اسراری مینامد که از راه بـرهان کشف نشده بود.
سومین دوره حیات این فیلسوف مربوط به دوره تالیف است که او موفق شد به نگارش حقایقی بپردازد که خـداوند از راه الهام و انکشاف به او اعطا کـرده بود.
کتاب اسفار را نخستین کتابی است که محصول دوره عزلت طولانی ملاصدرا بوده است و اسفاراربعه را میتوان دایره المعارف بزرک فلسفی و اساس دیگر تالیفات ملاصدرا به شمار آورد.
المبداوالمعاد، الشواهد الربوبیه، المشاعر، حکمه العرشیه، رساله در جبر و تفویض، رساله الحدوث، رساله اکسیرالعارفین، رساله القضا والقدر، رساله حرکه الجوهریه از جمله کتاب و مقالههای ملاصدرای شیرازی محسوب میشود که بیشتر به زبان عربی به رشته تحریر درآمده اند.
این فیلسوف شیرازی پس از ابن سینا مشهورترین دانشمند و حکیـم ایرانـی و پایه گذار مکتب حکمت متعالیه در فلسفه اسلامی بشمار میرود.
درحال حاضر آثار ملاصدرا به عنـوان یکی از منابع اصلـی فلسفه، مورد تـوجه فیلسوفـان و اندیشمندان جهان است.