ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی یا حکیم سنایی، شاعر و عارف پارسی‌زبان از خراسانیان سده پنجم و ششم هجری بود.
او از بزرگ‌ترین صوفیان و شاعران قصیده‌گو و مثنوی‌سرای زبان پارسی است که در ابتدا شاعری درباری بود اما با گذشت زمان از دربار بریده و به دادخواهی مردم برخاست و به عرفان عاشقانه روی آورد.