کارشناس حفاظت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اصفهان گفت: تهدید احتمالی چهار گونه آفت ملخ شامل ملخ کوهاندار تاغ، صحرایی، ملخ بومی و ملخ شکم بادمجانی در این استان رصد می‌شود، هرچند امسال هجوم گسترده و حضور بحرانی این حشرات در این خطه وجود نداشته است.
در چند روز اخیر در شبکه‌های اجتماعی تصاویری از ملخ‌ها در برخی شهرستان‌ها منتشر شده بود.
اسماعیل موحدی کارشناس گیاه پزشکی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اصفهان با توضیح در باره انواع ملخ‌ها گفت: ملخ کوهاندار تاغ که گونه‌ای بزرگ و حتی به اندازه یک گنجشک است در شهرستان‌های کویری مانند خور و بیابانک، اردستان، نایین نطنز، شرق اصفهان وجود دارد و تنها از گیاه تاغ تغذیه می‌کند.
او با اشاره به وجود ۳۴۰ هزار هکتار تاغزار در استان گفت: با اینحال حضور این حشره در استان بحرانی نیست و شرایط عادی خود را دارد.
کارشناس اداره کل منابع طبیعی اصفهان درباره ملخ صحرایی افزود: این نوع ملخ که همه چیزخوار است، از کشور‌های خارجی بویژه نواحی بیابانی وارد کشور می‌شود و در مسیر حرکت خود با تغذیه از سبزینه‌های مختلف، مساحت وسیعی از جنگل‌ها، باغ‌های میوه و مراتع و محصولاتی مانند علوفه، غلات، صیفی را از بین می‌برد، اما تاکنون گزارشی مبنی بر هجوم این آفت به استان نداشته‌ایم.
موحدی با بیان اینکه ملخ بومی به‌عنوان گونه‌ای دیگر از این حشرات در هر منطقه وجود دارد افزود: این نوع ملخ کوچک‌تر از سایر همنوعان خود است که به‌صورت موردی در یک مزرعه با آن‌ها مقابله می‌شود و امسال بطور گسترده و آسیب زا یافت نشده‌است.
او گفت: ملخ شکم بادمجانی نوع دیگری از این موجودات به شمار می‌رود که مزیت آن‌ها نداشتن قدرت پرواز و تنها برخورداری از قدرت جهش است، بنابر این نمی‌تواند در مناطق وسیع و مسافت‌های طولانی حرکت کند و گزارش بحرانی از این حشره نیز نداشته‌ایم، این نوع حشره در مراتع و شهرستان‌های دارای عرصه‌های با پوشش گیاهی پِرپُشت مانند سمیرم، دهاقان بیشتر زندگی می‌کند.
کارشناس حفاظت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اصفهان افزود: رصد و کنترل مراتع و جنگل‌ها بدلیل وسعت عرصه‌ها براحتی امکان‌پذیر نیست، از طرفی سم مورد استفاده برای ملخ‌ها سبب از بین رفتن سایر حشرات مفید و مورد نیاز در طبیعت نیز می‌شود، همین امر می‌طلبد که با حساسیت و دقت بالا به مبارزه با این آفت بپردازیم.
استان اصفهان ۱۰.۷ میلیون هکتار دارد که بیش از ۹۰ درصد آن معادل حدود ۹.۸ میلیون هکتار را عرصه منابع طبیعی و ملی و از این میزان حدود ۴۰۳ هزار هکتار را جنگل (معادل ۴ درصد)، ۶ میلیون هکتار را مرتع (معادل ۶۴ درصد) و سه میلیون هکتار را بیابان (معادل ۳۲ درصد) دربرگرفته است.
استان اصفهان از نظر تقسیم‌بندی نواحی رویشی در ۲ ناحیه رویشی زاگرسی و ایران تورانی قرار گرفته است که ناحیه رویشی زاگرسی، غرب و جنوب استان را شامل می‌شود و بقیه مناطق جزو ناحیه رویشی ایرانی تورانی به شمار می‌رود.
منبع: ایرنا