در تعریف سندرم خستگی مزمن گفته میشود که علائم این بیماری باید حداقل شش ماه تداوم داشته باشند. سندرم خستگی مزمن سالها و حتی تمام طول عمر فرد میتواند بدون درمان وجود داشته باشد.
علائم سندرم خستگی مزمن
شایعترین علائم سندرم خستگی مزمن شامل موارد زیر میشود:
خستگی مداوم یا شدید: خستگی زیاد و همیشگی که با استراحت یا خواب برطرف نمیشود و توانایی فرد برای انجام کارهای روزمره را از او میگیرد.
کسالت پس از تمرین (PEM): احساس ناخوشی بعد از فعالیت که بهصورت تشدید علائم بعد از فعالیت جسمی یا فکری ظاهر میشود.
عدم تحمل ارتواستاتیک:سرگیجه ناشی از ایستادن یا نشستن که با درازکشیدن بهتر میشود.
خواب بدون طراوت: خواب غیرترمیمکننده که در آن فرد حتی پس از یک شب کامل خاموشی، باز هم احساس خستگی کند.
افراد در هر سنی میتوانند دچار سندرم خستگی مزمن شوند، حتی بچهها. این سندرم در زنان دو تا چهار برابر شایعتر است و بیشتر در افراد ۴۰ تا ۶۰ ساله دیده میشود.