امروز در برنامه میز اقتصاد آخرین وضعیت ساخت موتور هواپیما با همت شرکت های دانش بنیان با حضور علی آبادی مدیرعامل مپنا، فرج اللهی رئیس مدیریت طرح های کلان و پیشران فناوری و اقتصاد دانش بنیان در حوزه هوایی،گونیلی مدیر تضمین کیفیت یکی از شرکت های دانش بنیان بحث و بررسی شد.
طرح کلان ملی در چه حوزه هایی تعریف شده است؟
فرج اللهی : طرح های ما در دو دسته کلان و پیشران تعریف می‌شوند. طرح کلان فناوری دنبال فناوری های پیشرفته ای است که می‌تواند طرح های متعددی در خود داشته باشد. ما اکنون در معاونت علمی چهل طرح کلان علمی داریم که ابعاد مختلفی دارند. در حوزه دارو و خودرو پروژه های مختلف کلانی تعریف شده است. صنعت هوایی یکی از صنعت های پایه و راهبردی در هر کشوری است.
اگر به فناوری موتور هواپیما دست پیدا کنیم می‌توانیم هواپیما ساز شویم. موتور هواپیما مجموعه ای از دانش شرکت های دانش بنیان و فناوری ها است. ما باید از مشارکت های حداکثری شرکت های دانش بنیان استفاده کنیم. شرکت های دانش بنیان ما در حوزه های مختلف توانمند هستند. مپنا به عنوان یک صنعت پیشران در فناوری با استفاده از شرکت های دانش بنیان توانسته است این پروژه را هم پیش ببرد.
درباره برنامه های آینده خود توضیح می‌فرمایید؟
علی آبادی : کشور ما در این حوزه سال ها پیش فعالیت خود را گسترش داده و ما حائز رتبه بسیار ممتازی در سطح جهانی هستیم. موتور های هواپیما در بخش گازی دسته بندی می‌شوند و ما در رتبه سوم و چهارم دنیا قرار داشته ایم و این دست‌آورد بسیار خوبی است. به این زودی ها جایگزینی برای این صنعت بعید است که پیدا شود. در حال حاضر هنوز توربین‌های گازی از جمله ممتاز ترین وسایلی هستند که مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اکنون نزدیک به سی سال است که از تاسیس مپنا می‌گذرد و ما پانزده سال است که وارد سهمیه جهانی شدیم و حدود هشت سال است که به دنیا هم صادرات داریم. موتور هواپیما یک نوع توربین گازی است که ما در حال حاضر هدف اول خود را آن قرار داده ایم که تعمیر و نگهداری آن را انجام دهیم و هواپیما ها باید تحت پوشش یک بهره برداری توانمندی قرار می‌گرفتند. این موتور سنگین و بزرگ است و در هواپیما های کوچک مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
توان و ظرفیت شرکت های دانش بنیان را چگونه دیدید؟
علی آبادی: گروه مپنا گروه بزرگی است و زنجیره ای از شرکت های پشتیبان را در خود دارد. اتفاق مهمی که افتاده این است که شرکت های دانش بنیان زیادی در این حوزه فعال هستند.
چه برنامه هایی برای ورود به صنعت هوایی دارید؟
فرج اللهی: بحث سرریز فناوری مسأله مهمی است و یعنی ما به فناوری بزرگی دست پیدا کردیم و در حوزه الگوریتم توانمند شدیم. صنعت هوایی و هواپیمایی صنعتی نیست که کشور ها بتوانند به صورت منفرد به آن ورود پیدا کنند.
گونیلی:ما نمی‌خواهیم در حد میلیون دلار هزینه کنیم که موتورمان از کشور دیگر برگردد. ما توانستیم شبکه ای از زنجیره تامین را تشکیل دهیم و ما اکنون می‌توانیم زمان را به چند ماه کاهش دهیم و اکنون این کار را انجام می‌دهیم. هیچ هواپیمایی اکنون در ایران به طولانی زمین گیر نمی‌شود و نخواهد بود. ما برنامه ریزی ها را انجام دادیم و اکنون در حال پیاده سازی هستیم.
صنعت، دانشگاه و دانش بنیان یک مثلث طلایی در کشور است و ما برنامه مان این است که برای مدیریت کشور یک بخش خصوصی توانمند را طراحی کنیم. ما باید به جوانان مان تکیه کنیم. شرکت های دانش بنیان ما مرز های فناوری را طی می‌کنند.
نظر شما در این خصوص چیست؟
علی آبادی: امروز در کشور ما ظرفیت های خوبی ایجاد شده است. توربین گازی یک دانش تراز اول جهانی است. اکنون یک انحصار قابل توجهی در این زمینه به وجود آمده است. همکاران ما در دانشگاه باور نمی‌کنند که چنین ظرفیتی پیش آمده تا اینکه با چشم می بینند. امروز اینکه ما ادعا میکنیم و نشان می‌دهیم که به پیچیده‌ترین ماشین های دنیا مجهز شدیم باید به خودمان و شرکت های دانش بنیان مان افتخار کنیم که توانستیم به چنین حوزه‌هایی وارد شویم.
چه کنیم که خود باوری بیشتر درک شود؟
فرج اللهی: ما در خود باوری دو شنونده داریم یک دانش بنیان و دانشجویان و دو مدیران که باید به این ادبیات برسند و این گفتمان باید در هردوی آنها شکل بگیرد. ما بسیار توانمند تر از چیزی هستیم که نشان می‌دهیم. افتخار میکنیم که هما را در آسمان ایران می‌بینیم و ما هواپیمای زمین گیر به دلیل موتور نداشته باشیم.
گونیلی: ما اکنون به خود باوری در زمینه ساخت هواپیما رسیده ایم و دانش آن کاملا بومی شده است.