دکتر بهرام کندایی با اشاره به اینکه، در کلینیک درمان ناباروری بیمارستان بعثت سنندج امکان اهدای جنین برای زوج‌هایی که امکان باروری را ندارند، ایجاد شده است، اظهار کرد: بیش از ۹۰ درصد هزینه‌های درمانی به صورت حمایتی پرداخت و متقاضیان و مراجعین فقط ۱۰ درصد را پرداخت می‌کنند.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی کردستان افزود: مرکز درمان ناباروری سنندج با بهره‌گیری از آخرین شیوه‌های روز پزشکی و دستگاه‌های پیشرفته، امکان درمان ناباروری برای زوجهای نابارور را فراهم کرده است.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی کردستان اضافه کرد: در ۲ سال اخیر ۵۱ مورد تولد نوزاد زنده در بین مراجعین ثبت شد که میانگین سن باروری مادران ۳۵ سال بود.
کندایی با اشاره به انجام ۱۱۵ مورد IUI (تلقیح داخل رحمی) در سال گذشته، گفت: ۱۴۰ مورد ICSI (میکرواینجکشن یا "تزریق درون‌سیتوپلاسمی اسپرم") ۳۱ مورد TESE (درمان ناباروری مردان با استخراج اسپرم)، ۳۱۹ مورد اسپرموگرام، ۱۹۵ مورد انتقال جنین، ۱۴۳ مورد ذوب جنین، ۴۱مورد فریز جنین، ۲۲ مورد ذوب اسپرم و ۲۵ مورد اهدا جنین در سال گذشته برای درمان ناباروری در این مرکز انجام گرفت.
او ادامه داد: هزار و ۱۲۴ مورد سونوگرافی، یک مورد فریز تخمک، یک مورد ذوب تخمک و ۲ مورد رحم اجاره‌ای از دیگر دستاورد‌های ناشی از اقدامات انجام شده در این مرکز در سال گذشته بود.
کندایی گفت: در این مرکز تیم درمانی و دانشمندان مطرح شامل پزشکان متخصص زنان، فلوشیپ ناباروری، جنین شناس، متخصص اورولوژی در کنار کارشناسان مامایی، پرستاری، آزمایشگاهی و بیهوشی به زوجهای مراجعه کننده خدمات درمان ناباروری ارائه می‌کنند.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی کردستان به وجود بیش از ۶ هزار فقره پرونده ثبت شده در مرکز اشاره کرد و افزود: سال گذشته، ۲ هزار و ۸۸۷ مورد ویزیت زنان توسط تیم درمانی این مرکز انجام شد.
کندایی به خدمات حمایتی مالی دانشگاه برای درمان ناباروری در این کلینیک اشاره کرد و یادآور شد: پرداخت حمایتی و تخفیف در هزینه‌ها را برای خدمات شامل TESE به میزان ۲ بار در سال، انجماد سه بار در سال، ذوب سه بار در سال، ICSI سه دوره در سال و انتقال سه دوره در سال ارائه شده است.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی کردستان با توضیح نحوه انجام TESE در مرکز گفت: این روش برای درمان ناباروری در مردان مبتلا به آزوسپرمی بکار گرفته می‌شود که در شرایط استریل اتاق عمل، تحت بی‌حسی موضعی و گاهی بیهوشی عمومی، بیضه بیمار با برشی یک الی دو سانتیمتری باز و با استفاده از میکروسکوپ، بافت‌هایی از بیضه که امکان وجود اسپرم در آن‌ها باشد مورد بررسی قرار می‌گیرد و سپس اگر اسپرم زنده‌ای توسط جراح کلیه و مجاری ادراری یافت شود، فریز شده و برای باروری مورد استفاده قرار می‌گیرد.