سمیرا آقادوست، به مناسبت اول اردیبهشت روز ملی گفتاردرمانی گفت: رشته گفتاردرمانی زیرشاخه علوم پزشکی است و به بررسی عملکرد گفتاری و زبانی افراد می‌پردازد.
وی با عنوان این مطلب که تشخیص، ارزیابی و درمان انواع اختلالات گفتاری در حیطه وظایف گفتاردرمانگر است، افزود: اختلالات گفتاری در کودکان شامل لکنت زبان، شکاف لب و کام، کم شنوا، کم توان ذهنی، اوتیسم، سندروم دان و…، است.
آقادوست ادامه داد: اختلالات گفتاری در بزرگسالی می‌تواند به دنبال سکته مغزی، ضربه مغزی، حمله‌های عصبی و سایر آسیب‌های نورولوژیک پیش رونده مانند پارکینسون یا ام اس اتفاق بیافتد.
وی، اختلالات گفتاری را در دو دسته گفتار و زبان تقسیم بندی کرد و افزود: اختلالات گفتاری بر حسب سن و نوع آن‌ها نیز طبقه بندی می‌شود.
آقادوست بر ضرورت مداخله زودهنگام به دنبال تغییر در گفتار کودک تاکید کرد و گفت: با مداخله زودهنگام و استفاده از زمان طلایی گفتار درمانی می‌توان از پیشرفت خیلی از اختلالات گفتار جلوگیری کرد.
وی افزود: اگر کودک به سن ۲ سالگی رسیده و صحبت نمی‌کند، باید او را نزد گفتاردرمانگر برد.
آقادوست با اشاره به انواع روش‌های ارزیابی و درمانی برای کودکان دچار اختلال گفتاری، افزود: پس از انجام ارزیابی‌های لازم در زمینه بررسی اختلال گفتاری به صورت ابزاری و غیرابزاری، روش‌های درمانی مناسب معین می‌گردد.
وی در خصوص مدت زمان درمان نیز گفت: مدت زمان گفتاردرمانی بسته به نوع و شدت و میزان درگیری اختلال گفتاری خواهد بود. به طوری که می‌تواند از یک جلسه تا چندین ماه و چند سال متفاوت باشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، با عنوان این مطلب که شیوع اختلالات گفتاری در پسران ۳ تا ۵ برابر دختران است، افزود: تفاوت‌های ژنتیکی، عامل بروز این اختلاف در پسران و دختران است.
وی با عنوان این مطلب که اختلالات گفتاری در تمامی رده‌های سنی بروز می‌کند، ادامه داد: بیشترین اختلال گفتاری که جامعه آن را می‌بیند، احتمالاً لکنت زبان است.
آقادوست گفت: درمان لکنت زبان از کودکی تا بزرگسالی صرفاً توسط گفتاردرمانگر انجام می‌شود.
منبع: مهر