سمیه سیاه منصوری روانشناس اظهار کرد: سالمندی یکی از دوره‌های رشدی زندگی انسان هاست که با توجه به پیشرفت‌های علم پزشکی و بالارفتن سن امید به زندگی در افراد، امروز طولانی تر از قبل شده است و همین مسئله ضرورت توجه بیشتر به مسائل این دوره را افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: سالمندی از طرفی می‌تواند دوره‌ای برای آرامش، استراحت، لذت بردن از روابط نزدیک و همچنین سودمندی برای اطرافیان، به دلیل تجربیات
ارزشمند زندگی و خردمندی فرد سالمند باشد و از سوی دیگر می‌تواند دوره غم انگیز توام با رنج و درد و بیماری و معلولیت و مشکلات شدید جسمی و روانی باشد.
منصوری افزود:کیفیت زندگی هر انسانی در دوره سالمندی به عوامل متعددی بستگی دارد و نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد که با وجود تمام
مشکلات و چالش‌های جسمی که در پیری در انتظار فرد است، آنچه که بیشتر کیفیت زندگی فرد سالمند را تحت تاثیر قرار می‌دهد عوامل روانشناختی است.
این روانشناس تصریح کرد: سالخوردگانی که احساس کنترل شخصی بالاتری دارند، معمولا از طریق نگرش‌ها و برخورد‌های مسئله مدار، با مشکلات سالمندی کنار میآیند و به دلیل احساس کنترل بر مسائل، با اعتماد به نفس بالاتر و باور به توانایی مقابله با چالش‌ها، مشکالت پیش رو را مدیریت کرده و با زندگی جدید خود راحت‌تر سازگار می‌شوند.
وی تاکید کرد: در جوامع و محیط‌هایی که افکار کلیشه‌ای منفی درباره سالمندی کمتر است و با افراد سالمند بسیار محترمانه رفتار شده و پیر بودن مایع افتخار و نشانه دانایی است، افراد با دید خوشبینانه تری به استقبال دوره کهنسالی خود می‌روند.
وی با اشاره به اینکه یکی از مهمترین پیامد‌های منفی مرحله سالمندی ناامیدی است، گفت: ناامیدی زمانی اتفاق می‌افتد که شخص احساس کند که در زندگی گذشته خود مسیر درستی را در پیش نگرفته و تصمیمات اشتباه زیاد گرفته است و زمان کافی هم برای جبران تمام این اشتباهات ندارد.
این روانشناس ادامه داد: وجود فرزند یا فرزندان دارای مشکلات و معضلات پیچیده و یا تجربه سوگ فرزندان یا بستگان نزدیک می‌تواند بر کیفیت زندگی، خلق و خو و نگرش افراد سالمند تاثیرات منفی داشته باشد.
وی ضمن اشاره به مشکلات فیزیکی متعددی که افراد در دوره سالمندی دچار آن می‌شوند، گفت: که هر کدام از این مشکلات فیزیکی می‌تواند زندگی را دشوار کند اما آنچه که بیشترین تاثیر را در سبک زندگی سالمندان دارد مشکلات سلامت روانی سالمندان است.
منصوری اضافه کرد: احساس ناامیدی، درک منفی از سلامت جسمی، اندوه و دست کشیدن از تلاش موجب تحلیل رفتن سریع فرد سالخورده می‌شود.
وی تاکید کرد: حمایت اجتماعی از سالخوردگان از مهمترین عوامل تضمین کننده سلامت روان آنهاست.
این روانشناس تصریح کرد: این حمایت اجتماعی باید به گونه‌ای صورت بگیرد که موجب وابستگی سالمند نشود و در عوض او را به سمت استقلال بیشتر سوق دهد.
وی اضافه کرد: به طور کلی برای اینکه حمایت اجتماعی به سلامت سالمند کمک کند لازم است که فرد سالمند بر آن کنترل داشته باشد.
وی نوع کمک‌ها به فرد سالمند را تشریح کرد و گفت: کمکی که سالخوردگان به آن نیاز ندارند یا آن را نمی‌خواهند یا ضعف آن‌ها را بیش از اندازه بزرگ نشان می‌دهد، فرد سالمند را تحلیل می‌برد و حتی موجب تشدید ناتوانی جسمانی سالمند به دلیل عدم استفاده از آن توانمندی‌ها می‌شود.
این روانشناس افزود: بیشتر از میزان و کمیت ارتباطات با سالمندان، کیفیت این روابط اهمیت دارد. ابراز محبت، ترغیب، احترام و نزدیکی عاطفی بیشترین تاثیر را بر سلامت روان افراد در اواخر عمر دارد.
منصوری درباره روابط بین افراد سالمند با نوه‌ها و نتیجه‌ها گفت: سالمندان ارتباط با نوه‌ها و نتیجه‌ها را بسیار لذت بخش و برای ارتباط بین خودشان و آینده حیاتی می‌دانند.
وی افزود: در واقع افراد زمانی به طور مطلوب پیر می‌شوند که رشد شادابی و تلاش آن‌ها بر ضعف‌های جسمانی شناختی و اجتماعی غلبه کند.
وی درباره فعالیت فیزیکی و ورزش سالمندان گفت: فعالیت فیزیکی و ورزش منظم سالمندان می‌تواند بر شرایط فیزیکی و و خواب سالمند اثرات مثبت زیادی داشته باشد.
این روانشناس درباره محل زندگی سالمندان گفت: معموالا سالمندان خانه خود را به هر جایی ترجیح میدهند و زندگی مستقل برای ایشان بسیار ارزشمند است؛ به همین دلیل بهتر است تا حد امکان سالمندان در خانه خود زندگی کنند و در منزل فرزندان و بستگان به عنوان مهمان حضور پیداکنند.
وی درباره انتقال فرد سالمند به خانه سالمندان افزود: انتقال فرد سالمند به خانه سالمندان بهتر است که آخرین انتخاب باشد و در شرایطی انتخاب شود که هیچ گزینه بهتری وجود ندارد.
وی تاکید کرد: زندگی در خانه سالمندان باعث تشدید علائم سالمندی و کوتاه شدن عمر سالمندان می‌شود.
وی تصریح کرد: هر کدام از ما از دو منظر می‌توانیم به مسائل دوران سالمندی توجه کنیم: اول اینکه چگونه دوران سالمندی بهتر و سالم تری داشته
باشیم و دیگر اینکه چگونه به سالمندان اطراف خود کمک کنیم تا شرایط بهتری پیدا کنند.
وی ادامه داد: در پاسخ به سوال اول می‌توان به مراقبت‌های مختلف بر سبک زندگی خود اشاره کرد که سلامت جسم و روان را ارتقا میدهند. از جمله انجام چکاپ‌های مختلف، ورزش منظم، تغذیه خوب و سبک زندگی سالم که ما را تا حد امکان از بیماری‌ها و عوارض پیری دور می‌کنند و همچنین داشتن ارتباطات اجتماعی قوی، شبکه حمایتی از دوستان و بستگان و داشتن مهارت‌ها و سرگرمی‌های مفید که در ایام پیری بتوانند ما را از رکود و بی عملی دور کنند.
و اما در مورد سوال دوم، همه ما می‌توانیم با توجه مثبت و احترام، کهنساالن اطراف خود و سایر کهنساالن اجتماع را مورد حمایت قرار دهیم و با رعایت این اصول به باال رفتن فرهنگ جامعه در ارتباط با سالمندان و تاثیر آن بر سایر بخش‌های جامعه کمک کنیم