سید حسن موسوی فرد گفت: طبق طرح مطالعات آمایش سرزمین، ۱۵ درصد از سرزمین ایران قابلیت سکونت دارد که برای ساخت مسکن آن هم به صورت حیاط دار و یک طبقه‌ای از این ۱۵ درصد تنها نیاز به ۲ درصدداریم و در این طرح تمامی محدوده‌های سکونت مشخص شده است بنابراین ما در اولویت اول هیچ مشکلی برای سکونت نداریم.
او ادامه داد: اکنون مهم‌ترین مشکل اقتصادی در اقتصاد مسکن کشور مربوط به تصدی گری دولت است که بسیاری از متقاضیان اعلام کرده اند که در طرح نهضت ملی مسکن هیچ پروژه‌ای مشخص نیست و در قانون اساسی هم اعلام شده که دولت به عنوان تسهیل گر ورود کند و اعلام نشده است که مستقیم اقدام به ساخت مسکن کند.
موسوی فرد گفت: دولت ابزار‌های لازم برای ساخت مسکن از جمله زمین، مجوز ساخت و تامین مالی ساخت پروژه‌ها را در اختیار مردم قرا ردهد و متقاضیان خود در ادامه می‌توانند این پروژه‌ها را بسازند؛ بنابراین با اصلاح شیوه ساخت سرعت اجرای پروژه‌های نهضت ملی مسکن افزایش می‌یابد.
کارشناس مسکن گفت: طبق بررسی و ارزیابی‌های صورت گرفته در پروژه‌های یک طبقه که همزمان با پروژه آپارتمان سازی در یکی از شهرها آغاز شد، مشخص شد که مردم در کمتر از یک سال در واحد‌های یک طبقه و ویلایی خود سکونت کرده، اما هنوز پروژه آپارتمانی در مرحله سفت کاری قرار دارد، بنابراین تنها راهکار برای سرعت در اجرای پروژه‌ها تخصیص زمین و تسهیل گری دولت است.
باید عرض کنم اراضی کلاس یک و دو قابل کشت و صرفه اقتصادی دارد زیرا اگر در کلاس درجه ۳ و به بالا کشت و یا باغات میوه احداث شود آب مورد مصرف بشدت بالا میرود این درحالی است که کشور از کمبود آب در حال نشست است.
و انسانها زمین را چندین برابر ارزش برای سکونت خریداری کنند و حتی در اراضی سنگلاخی که درجه ۳ و ۴ نامیده شده نتوانند مسکن بنا کنند. این در حالی است که از حدود ۴۰ سال است که میگویند ۱۸ درصد اراضی کشاورزی دارد و از طرفی میگویند همه ساله کلی از اراضی کشاورزی برای شهر ها و غیره از دست میرود اما این عدد ۱۸ درصد هنوز ۱۸ درصد باقی مانده، از نظر جهاد سازندگی کلاسهای درجه ۱ و ۲ و ۳ و۴ و ۵ قابل کشاورزی است لذا فقط باتلاق و شوره زار باقی میماند و انسانها بخاطر کشاورزی نباید زندگی کنند. خداوند به این تفکر و سختگیری ها رحم کند.