وقتی صحبت از گیلان میشود به یکباره پوشش گیاهی، طبیعت چشم نواز و جنگلهای زیبای هیرکانی در ذهنمان نقش میبندد، خیالی که ما را با خود تا دل جنگلها و طبیعت دلفریبش برده و غرق و محو در نقاشی خالق هستی میشویم.
«رشته رود» این روستای زیبا، کهن و تاریخی در دل بخش مرکزی رودبار در میان انبوه درختان هیرکانی و کوههای پوشیده از جنگل واقع شده که برای رسیدن به آن از سمت تهران باید وارد جاده قدیم رودبار به رستم آباد شده و مسیر را از همین محور به سمت امام زاده هاشم ادامه دهید و قبل از رسیدن به امام زاده هاشم، به سد زیبای تاریک می رسیم و وارد جاده فرعی سیاهرود شده و قبل از ورود به منطقه سیاهرود، پل تاریخی بسیار زیبا و منحصر به فرد نظرمان را جلب میکند، لحظه اُطراق کرده و یک فنجان چای قند پهلو روی پل تاریخی سیاهرود میل کرده و مسیر را برای خیال پردازی واقعی ادامه میدهیم.
قبل از ادامه سفر این نکته را یادآور شوم که پل تاریخی سیاهرود از بناهای تاریخی دوران قاجاریه بوده و مصالحش از سنگ، آهک و ساروج است و قدمتی کهن دارد، که تلفیق طبیعت و تاریخ، چهره خاصی به منطقه سیاهرود بخشیده است و هر ساله گردشگران و مسافران زیادی از این بنای تاریخی دیدن میکنند اما برخی عوامل انسانی و طبیعی سبب شده تا مرگ تدریجی این بنای تاریخی و منحصر به فرد را شاهد باشیم.
محور سیاهرود به رشته رود به قدری زیبا، پر منظره و رویایی است که دست اندازها و چاله و چوله های مسیر به چشم نمیآید، بعد از روستاهای هرکیان و خولک، به آبشار «راجیر» می رسیم، آبشاری زیبا در نزدیکی جاده که همچو نگینی در میان انبوه جنگلهای هیرکانی خودنمایی میکند.
برایتان از «راجیر» بگویم؛ آبشاری که شرشر آب، زلالی و طراوت همراه با صدای گوشنوازش، با روح و روان هر جنبندهای بازی میکند، چه رسد به انسان که خدای احساس است.
فقط چند لحظه نشستن در کنار این آبشار روح نواز و خیره شدن به این زلالیت و شنیدن صدای تلفیقی آب و پرندگان، آرامش ابدی به تو هدیه میدهد، اگرچه زبالهها و نخالههای اطراف این طبیعت بکر، در ذوق میزند. از آسمان که به «رشته رود» نگاه میکنی درختان سر به فلک کشیده هیرکانی را میبینی که در فصول مختلف با رنگها عشق بازی میکنند، بهارشان یک دست سبزپوش، تابستان و پاییزشان هزار رنگ و زمستانشان هم سفیدپوش است.
خانههای کاهگلی، پرچینهای چوبی و باغ نگارههای سنتی به صورت پراکنده و تجمیعی، تصویر زیبا و خیره کنندهای به رشته رود داده و تلفیق معماری سنتی و مدرن در ساخت و سازهای روستایی، در این روستا به چشم میخورد.
جاری شدن رودخانهای زیبا در دل جنگلهای رشته رود، یکی دیگر از مزیتهای منحصر به فرد این روستا است که پاذل وجود آبشار، کوه و جنگل و رودخانه را تکمیل میکند.
رودخانه رشته رود با آبی زلال و سرشار از سنگوارههای رنگ به رنگ و پیچ و خمهای خیره کننده، ضمن سیراب کردن مزارع روستا، پس از رسیدن به پشت سد تاریک (سیاهرود)، روانه خزر میشود و پیام صلح و دوستی، سخاوتمندی، نوع دوستی و مهربانی مردمان این دیار را به دریا میبرد.
تا یادم نرفته برایتان از مزارع پلکانی روستای رشته رود بگویم؛ دشتهای شالیزاری که عطر بوی برنجش، هر انسانی را سرمست میکند.
از بالا که بنگری چیدمان پلکانی و سنتی برنجزارهای رشته رود، نقش و نگاری زیبا به روستا داده، که با تلاش گیل مردان و گیل زنان به شکل محصول برنج، تزئین بخش سفرههای هر ایرانی شده است.
تمام این ظرفیتها و مواهب خدادادی در حالی در منطقه سیاهرود و روستای زیبای رشته رود سایه گسترانیده که بسترهای بهره وری و استفاده مطلوب از این استعدادهای ناب فراهم نشده است.
به بیانی دیگر حلقه مفقوده اقتصاد گردشگری در منطقه سیاهرود و روستای رشته رود به وضوح دیده میشود که انتظار میرود متولیان امر ضمن تأمین زیرساختهای لازم، برای توسعه اقتصادی، رفع محرومیتها و مهاجرت معکوس، طرحهای گردشگری و سرمایه گذاری در این بخش را به این منطقه سوق دهند.
منبع: مهر